بایسته های مجالس مذهبی از منظر آیات و روایات

مجالس ‌‌‌‌‌‌مذهبی ‌‌‌‌‌‌یکی ‌‌‌‌‌‌از ‌‌‌‌‌‌شعایر ‌‌‌‌‌‌دین ‌‌‌‌‌‌مبین ‌‌‌‌‌‌اسلام ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌مورد ‌‌‌‌‌‌تاکید ‌‌‌‌‌‌قرآن کریم ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌روایات اسلامی ‌‌‌‌‌‌است ‌‌‌‌‌‌که ‌‌‌‌‌‌به ‌‌‌‌‌‌عنوان ‌‌‌‌‌‌اساس ‌‌‌‌‌‌دین‌‌ و ‌‌‌‌‌‌معیار ‌‌‌‌‌‌ایمان ‌‌‌‌‌‌معرفی ‌‌‌‌‌‌شده است‌‌؛ چراکه حب اهل بیت((ع)) راه نجات بشر و رسیدن به سعادت حقیقی است. در ‌‌‌‌‌‌این ‌‌‌‌‌‌پژوهش‌‌ ‌‌‌‌‌‌با ‌‌‌‌‌‌به کارگیری ‌‌‌‌‌‌روش ‌‌‌‌‌‌توصیفی ‌‌‌‌‌‌تحلیلی، ‌‌‌‌‌‌بایسته‌های ‌‌‌‌‌‌مجالس ‌‌‌‌‌‌مذهبی‌‌‌‌ و ‌‌‌‌‌‌نقش ‌‌‌‌‌‌این ‌‌‌‌‌‌مجالس ‌‌‌‌‌‌در ‌‌‌‌‌‌گرایش ‌‌‌‌‌‌مردم ‌‌‌‌‌‌به اسلام ‌‌‌‌‌‌با ‌‌‌‌‌‌بررسی ‌‌‌‌‌‌آیات ‌‌‌‌‌‌قرآن ‌‌‌‌‌‌کریم ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌روایات معصومین((ع)) تبیین شده است. بمنظور دستیابی به پاسخ پرسش اصلی تحقیق، نخست به بیان ‌‌‌‌‌‌بایسته‌های ‌‌‌‌‌‌محتوایی ‌‌‌‌‌‌این ‌‌‌‌‌‌مجالس از جمله بهره مندی از حکمت، مستند بودن، موعظه، غلو ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌سپس ‌‌‌‌‌‌بایسته‌های ‌‌‌‌‌‌شکلی ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌ظاهری مانند رعایت اوقات نماز، استفاده از اشعار و نوحه های مناسب، پرهیز از بدعت و غنا پرداخته شده است ‌‌‌‌‌‌تا ‌‌‌‌‌‌الگویی ‌‌‌‌‌‌مطلوب ‌‌‌‌‌‌از ‌‌‌‌‌‌این ‌‌‌‌‌‌مجالس به مخاطبان ‌‌‌‌‌‌ارایه ‌‌‌‌‌‌شود. ‌‌‌‌‌‌این ‌‌‌‌‌‌بایسته‌‌ها ‌‌‌‌‌‌به ‌‌‌‌‌‌دو ‌‌‌‌‌‌دسته ‌‌‌‌‌‌ایجابی ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌سلبی ‌‌‌‌‌‌تقسیم ‌‌‌‌‌‌بندی‌‌ ‌‌‌‌‌‌می‌شوند؛  ‌‌‌‌‌‌بایسته‌های ‌‌‌‌‌‌ایجابی ‌‌‌‌‌‌از ‌‌‌‌‌‌ناحیه‌ی ‌‌‌‌‌‌سخنرانان ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌مداحان ‌‌‌‌‌‌در ‌‌‌‌‌‌مجالس ‌‌‌‌‌‌مذهبی ‌‌‌‌‌‌باید ‌‌‌‌‌‌رعایت ‌‌‌‌‌‌شود ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌دسته دوم، نباید‌‌‌هایی است ‌‌‌‌‌‌که ‌‌‌‌‌‌از ‌‌‌‌‌‌جانب ‌‌‌‌‌‌مداحان‌‌، ‌‌‌‌‌‌سخنرانان و ‌‌‌‌‌برگزار ‌‌‌‌‌کنندگان باید مورد توجه قرار گیرد. ‌‌‌‌‌‌شناخت ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌توجه به ‌‌‌‌‌‌این بایسته‌ها سبب ‌‌‌‌‌‌می‌شود ‌‌‌‌‌‌که ‌‌‌‌‌‌این ‌‌‌‌‌‌مجالس ‌‌‌‌‌‌به ‌‌‌‌‌‌هدف ‌‌‌‌‌‌اصلی ‌‌‌‌‌‌خود که شناخت اهل بیت((ع))است، دست یابند ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌دین در ‌‌‌‌‌‌جامعه ‌‌‌‌‌‌زنده ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌پویا باشد ‌‌‌‌‌‌و ‌‌‌‌‌‌از ‌‌‌‌‌‌نسلی ‌‌‌‌‌‌به ‌‌‌‌‌‌نسل ‌‌‌‌‌‌دیگر ‌‌‌‌‌‌منتقل شود.