زندگی اخروی حیوانات در کلام اسلامی: مطالعه تطبیقی مکاتب اسلامی و آموزه های میان-دینی

باورمندی به زندگی انسان پس از مرگ و حضور در جهان آخرت، از جمله اصول اعتقادی همه مسلمانان است. اما این پرسش برای متکلمان مطرح است که آیا زندگی حیوانات با مرگ پایان می پذیرد یا آن ها نیز هم چون انسان به جهان دیگر، منتقل می شوند و از یک زندگی غیرمادی بهره می برند. مساله زندگی اخروی حیوانات، ارتباط نزدیکی با برخورداری حیوانات از روح غیرمادی دارد. قرآن از حیوانات، با عنوان «امت» یاد کرده است و همین مطلب، سبب می شود تا بپذیریم حیوانات دارای نوعی فهم درباره جهان هستند و هدف یکسانی نیز در زندگی دارند. دو عامل فهم و هدف مندی در حیوانات، سبب شده تا قرآن، انسان و حیوانات را هم سان فرض کرده، از زندگی اخروی آن ها سخن بگوید. بر این اساس، منظور از رستاخیز حیوانات در جهان آخرت، افزون بر دادخواهی آن ها از یک دیگر، به معنای دادخواهی حیوانات از انسان ها نیز  هست. لازمه پذیرش اصل مسئولیت انسان در برابر حیوانات، ممنوعیت هرگونه بهره برداری انسان از حیوانات خارج از هدف اساسی آفرینش آن هاست.