مفهوم شناسی قرائت قرآن کریم همراه با حزن با رویکرد انتقادی

یکی از توصیه های معصومان علیهم السلام درباره قرایت قرآن، خواندن آن با حزن است. این توصیه به طور واضح، از ظاهر برخی احادیث مستفاد می شود. اما آیا وجود حزن در قرایت قرآن لازم است؟ وجود حزن در قرایت، موجب ارتباط بهتر قاری و مستمع با معانی آیات و عبرت گرفتن از مفاهیم آن می شود؛ لذا معصومان علیهم السلام بسیار در این زمینه توصیه فرموده و عده ای را به دلیل نبود حزن در قرایتشان توبیخ کرده اند. برای فهم توصیه های معصومان علیهم السلام ، لازم است معنای حزن و فرق آن با حزن و غم دنیایی مشخص و منظور از آن تبیین شود. به این منظور، باید مصادیق حزن را بررسی و ریشه های آن را تبیین کرد. بی شک هر حزنی، علت و ریشه ای دارد و دانستن آن، موجب تبیین حزن ممدوح و مذموم خواهد شد. در آیات و روایات، علایمی برای حزن ممدوح و مذموم ذکر شده که داشتن حزن ممدوح، از نشانه های ایمان و ترک حزن مذموم، از لوازم آن است.