خصوصیات فیزیکی و شیمیایی، فرآسنجه های تخمیری تولید گاز، گوارش پذیری نشاسته و ساختار گرانول های نشاسته در ذرت ایرانی سینگل کراس 702 و واریته های مختلف ذرت های تجاری-وارداتی

در این مطالعه ذرت ایرانی واریته سینگل کراس 702 با ذرت های تجاری-وارداتی شامل روس، اکراین و برزیل از نظر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی، فرآسنجه های تخمیری تولید گاز، خصوصیات تجزیه پذیری شکمبه ای، روده ای و کل دستگاه گوارش، میزان آسیب دیدگی و ژلاتیناسیون نشاسته و ساختار گرانول های نشاسته مقایسه شدند. ذرت سینگل کراس 702 از نظر شکل ظاهری نسبت به سایر ذرت ها کوچکتر بود. وزن حجمی ذرت برزیل نسبت به سایر ذرت ها به طور معنی داری بالاتر بود. پروتئین، ADF، NDF، نشاسته، NFC، TDN، NEl و NEg به طور معنی داری در واریته های مختلف ذرت متفاوت بودند. نشاسته ذرت سینگل کراس 702 (03/69 درصد) به طور معنی داری پایین تر از ذرت های اکراین (36/70 درصد)، روس (04/71 درصد) و برزیل (49/71 درصد) بود. گاز تجمعی تولید شده در مدت 24 و 48 ساعت در ذرت برزیل، روس و سینگل کراس 702 بالاتر از ذرت اکراین بود. غلظت نیتروژن آمونیاکی و کل اسیدهای چرب فرار در زمان 24 ساعت انکوباسیون تحت تاثیر واریته های مختلف ذرت قرار نگرفت. ذرت های سینگل کراس 702 و روس قابلیت هضم نشاسته شکمبه ای بالاتر و قابلیت هضم نشاسته روده ای کمتری نسبت به ذرت های اکراین و برزیل داشتند. قابلیت هضم شکمبه ای، روده ای و کل دستگاه گوارش برای پروتئین خام بین واریته های مختلف دانه ذرت اختلاف معنی داری نشان نداد. درصد ژلاتیناسیون نشاسته در ذرت روس (24/4 درصد) و سینگل کراس 702 (17/4 درصد) بالاتر از ذرت برزیل (32/3 درصد) و اکراین (78/3 درصد) بود. ذرت سینگل کراس 702 نسبت به سایر ذرت ها میانگین مساحت دور هر گرانول، قطر طولی و عرضی و اندازه گرانول های نشاسته کمتر و ماتریکس پروتئینی ضعیف تری داشت. نتایج این مطالعه نشان داد که ذرت سینگل کراس 702 از لحاظ میزان و نرخ تولید گاز، درصد ژلاتیناسیون و گوارش پذیری نشاسته مشابه با ذرت روس بود.