تعیین ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برگ چند گونه درختی (با و بدون افزودن پلی اتیلن گلایکول) مورد استفاده در تغذیه دام

مطالعه ای به منظور تعیین ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و مولفه های قابلیت هضمی برگ چند گونه درختی مورد استفاده در تغذیه دام در قالب طرح کاملا تصادفی (7 تیمار و 3 تکرار) انجام شد. در این مطالعه از ترکیب پلی اتیلن گلایکول به صورت افزودنی در سطح توصیه شده (دو برابر وزن نمونه های آزمایشی) استفاده شد. ترکیب شیمیایی نمونه ها با استفاده از روش های استاندارد تعیین شد. به منظور برآورد فراسنجه های تولید گاز، از روش آزمون گاز استفاده شد. قابلیت هضم برون تنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته تعیین شد. نتایج نشان داد که مقادیر ماده خشک، ماده آلی، غلظت الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی، همی سلولز و میزان خاکستر در بین تیمارها اختلاف معنی داری داشت. بیشترین مقدار خاکستر در تیمار افرا (27/1 درصد) و کمترین مقدار در تیمارهای بلوط، ممرز و چلم (به ترتیب 52/0، 56/0 و 58/0 درصد ماده خشک) مشاهده شد. مقدار پروتئین خام گونه های مختلف درختی در دامنه 7 تا 18 درصد قرار داشت. بیشترین مقدار تانن در درخت راش (063/0 گرم در کیلوگرم ماده خشک) و کمترین مقدار در برگ درخت بلوط (018/0 گرم در کیلوگرم ماده خشک) مشاهده گردید. نتایج نشان داد که در بین تیمار های آزمایشی از نظر قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم و اسید های چرب کوتاه زنجیر اختلاف معنی داری وجود داشت. بیشترین پتانسیل و نرخ تولید گاز در برگ درخت چلم بدون افزودن پلی اتیلن گلایکول مشاهده شد (به ترتیب 9/214 میلی لیتر و 34/4 میلی لیتر در ساعت). افزودن پلی اتیلن گلایکول باعث افزایش میزان تولید گاز، کاهش عامل تفکیک، تولید پروتئین میکروبی و افزایش بازده تولید گاز در گونه های مورد مطالعه شد. به طور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد که برگ برخی از درختان (آزاد، چلم، نمدار، راش، افرا، بلوط و ممرز) می تواند به عنوان مکمل پروتئینی در خوراک های بر پایه علوفه کم کیفیت برای زمان خشک سالی و کمبود علوفه در جیره نشخوارکنندگان استفاده شود.