بررسی اقتصادی کاربرد روش آبیاری نوارتیپ در زراعت گندم

کم آبی در ایران یک واقعیت اقلیمی است و با توجه به روند روزافزون نیاز بخش‏های مختلف به آب، مشکل کمبود آب در سال‏های آینده حادتر خواهد شد. در سال‏های اخیر به علت کمبود آب، اهمیت پژوهش در زمینه آبیاری گندم به روش آبیاری قطره‏ای (نوار تیپ) افزایش یافته است. این پژوهش به منظور بررسی اقتصادی کاربرد نوار آبیاری تیپ در زراعت گندم در دو مزرعه واقع در مشهد و تربت حیدریه- بخش جلگه رخ با بافت خاک به ترتیب لوم و لوم رسی، در سال زراعی 96-1395 انجام شد. این آزمایش شامل سه مقدار آب آبیاری (100، 75 و 50 درصد نیاز آبی) در هر دو روش آبیاری قطره ای و شیاری بود و علاوه بر آن روش قطره ای دارای سه فاصله نوار(تیپ) 50، 75 و 100 سانتیمتر نیز بود. برای مقایسه اقتصادی تیمار های مختلف، درآمد خالص اولیه هریک از تیمارها از تفاضل درآمدها و هزینه ها محاسبه گردید و درآمد خالص نهایی نیز از محاسبه افزایش سود حاصل از درآمد آب صرفه جویی شده به اضافه درآمد خالص اولیه بدست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که بیشترین درآمد خالص نهایی در مشهد (18183222 ریال) و در تربت حیدریه (بخش جلگه رخ) (15828426 ریال) از تیمار فاصله نوار 100 سانتیمتر (روش قطره ای) با در نظر گرفتن یارانه بدست آمد. لذا فاصله نوار 100 سانتیمتر اقتصادی ترین تیمار در این پژوهش بود.