مقایسه تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر تصمیم گیری مدیران با توجه به نقش میانجی گری توانمندسازی مدیران (بررسی موردی مدیران عالی بانک ها و موسسات مالی استان خراسان رضوی)

فناوری اطلاعات و ارتباطات علاوه بر ارایه خدمات ابزاری، می‌تواند به‌عنوان توانمندساز، نقش هم‌افزایی در مدیریت و پیشرفت هر سازمان و نهاد داشته باشد. با توجه به اهمیت موضوع، هدف از این تحقیق بررسی تاثیر بکارگیری فناوری اطلاعات بر تصمیم‌گیری مدیران با توجه به نقش میانجی‌گری توانمندسازی مدیران می‌باشد. پژوهش حاضر از نظر نوع و هدف کاربردی، از نظر روش توصیفی - تحلیلی و از نظر جمع‌آوری اطلاعات در زمره تحقیقات همبستگی است. جامعه آماری در این پژوهش مدیران عالی بانک‌ها و موسسات مالی و اعتباری استان خراسان رضوی که تعداد کل آن‌ها 140 نفر بوده و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 107 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته است که پس از تایید نهایی روایی آن توسط خبرگان، و برای سنجش پایایی پرسشنامه از آزمون ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید و استفاده شده است. نظر به بهره‌گیری از ابزارها و آزمون‌های مناسب در جهت بررسی فرضیه‌های تحقیق مانند آزمون T، در سطح اطمینان 95 درصد بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات می‌تواند، تصمیم‌گیری مدیران را میانجی ‌کند. نتایج حاصل بیان‌گر این است که متغیر مستقل بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات و ابعاد آن (ایجاد زیرساخت‌های فناوری اطلاعات) بر متغیر وابسته تصمیم‌گیری مدیران تاثیر مثبت و معناداری می‌گذارد. نتایج حاصل نشان داد متغیر توانمندسازی دانشی مدیران، نقش میانجی‌گری را در تاثیر بکارگیری فناوری اطلاعات بر تصمیم‌گیری مدیران ایفا می‌کنند.