تاثیر آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی بر وضعیت روان شناختی نوجوانان پسر بزهکار

زمینه و هدف:

 شواهد پژوهشی حاکی از این است که نوجوانان بزهکار از مهارت های زندگی بهره مند نیستند. یکی از مهارت های لازم برای زندگی، مهارت حل مسئله اجتماعی است. هدف این مطالعه، تعیین میزان تاثیر آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی بر وضعیت روان شناختی نوجوانان بزهکار پسر بود.

طرح پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و انتخاب گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی نوجوانان بزهکار پسر کانون اصلاح و تربیت واقع در استان تهران در سال 1397 تشکیل دادند که ازطریق نمونه گیری دردسترس، 50 نفر از آنان انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به دو گروه 25نفری (یک گروه آزمایش و یک گروه گواه) تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت سیزده جلسه آموزش حل مسئله اجتماعی قرار گرفت. محتوای جلسات براساس الگوی حل مسئله اجتماعی دزوریلا و نزو (1980) صورت بندی شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (جان، 1990) و مقیاس بهزیستی ذهنی (کییز، و همکاران، 2002) استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره به کمک نرم افزار SPSS نسخه 18 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد، آموزش حل مسئله اجتماعی می تواند شخصیت برون گرای نوجوانان بزهکار را بهبود بخشد (0٫004=p).

آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی بر ویژگی شخصیتی برون گرایی نوجوانان پسر بزهکار تاثیر دارد؛ بنابراین کانون اصلاح و تربیت می تواند از طریق آموزش حل مسئله اجتماعی به نوجوانان، ویژگی شخصیتی برون گرایی آن ها را بهبود بخشد.