ساخت و آزمایش سیال مگنتورئولوژیکال بهینه و مدل سازی دمپر مگنتورئولوژیکال دو مخزنه با استفاده از مدل غیر نیوتونی اصلاح شده جدید و روش های تحلیلی شبه استاتیک، تحلیلی ناپایا، عددی و آزمایشگاهی

سیال های مگنتوریولوژیکال (MRF)، یکی از انواع سیال های هوشمند می باشند که به طور گسترده در کاربردهای مهندسی ازجمله دمپینگ ارتعاشات در دمپرهای مگنتوریولوویکال (MRD)، بکار می روند و تحت میدان مغناطیسی دارای تنش تسلیم و ویسکوزیته قابل افزایش و کنترل می باشند. در این پژوهش، پس از انجام آزمایش های SEM و EDX روی سه نمونه پودر آهن کربونیل، تست پایداری برای 5 ترکیب متفاوت از سیالMR و بررسی اثر درصد وزنی پودر آهن و ماده نگهدارنده بر میزان ته نشینی سیال، سیال بهینه از نظر پایداری و غلظت، جهت انجام تست های ریومتری، در میدان های مغناطیسی مختلف انتخاب می شود. نتایج به دست آمده برای سیال بهینه ساخته شده با 85% وزنی پودر آهن، مشابه نتایج روغن لرد LORD MRF-140CG (ساخت آمریکا) می باشد. همچنین یک مدل غیر نیوتونی اصلاح شده جدید جهت مدل سازی رفتار سیال MR بهینه، ارایه شد که نسبت به مدل های متداول بینگهام پلاستیک و هرچل بالکلی، دارای دقت بیشتری بوده و در مدل سازی سی اف دی قابل استفاده است. سپس، ضمن مدلسازی یک نمونه دمپر MR با استفاده از مدل مذکور و مدل بینگهام پلاستیک و روش های سی اف دی، تحلیلی شبه استاتیک و ناپایای ارایه شده ، نتایج بدست آمده با نتایج آزمایشگاهی اعتبارسنجی شد. نتایج حاصل نشان می دهد، در نظر نگرفتن اثر رقیق شوندگی سیال، تنش برشی سیال روی دیواره، ترم اینرسی و اثر میدان مغناطیسی بر ویسکوزیته پلاستیک، در روش های متداول مدل سازی، باعث خطای قابل توجه، بخصوص با افزایش میدان مغناطیسی، عدد رینولدز و عرض شیار پیستون می شود و روش های ارایه شده در این پژوهش، برای مدل سازی سیال و دمپر MR و در نتیجه طراحی آن دقیق تر می باشد.