مطالعه نقوش نمادین طلب باران و مفاهیم آن در ورنی های مغان

گلیم های ورنی یکی از هنرهای اصیل و ارزشمند در میان عشایر شاهسون به شمار می آید. نقوش بسیاری بر روی این ورنی-ها به اجرا در می آید که نشان دهنده ذوق و قریحه گلیم بافان عشایر است. برخی از این نقوش بیان کننده مفهومی نمادین از یک موضوع خاص هستند، ولی با این حال ممکن است خود آنها، از مفاهیم این نقوش آگاهی کامل نداشته باشند. نقوش ورنی های ایلات شاهسون آذربایجان، بصورت نمادین، نماینده ی آمال و آروزهای این مردمان است. یکی از مهمترین ویژگی این نقوش، اصالت آنهاست به گونه ای که سینه به سینه و از نسلی به نسل دیگر منتقل شده اند. در پژوهش حاضر، موضوع «طلب باران» در بین نقوش این ورنی ها مورد مطالعه قرار گرفته است.آب روشن ترین سمبل حیات است و اشاره ای آشکار دارد به سرچشمه زندگی که در سرزمین های مختلف با توجه به شرایط اقلیمی و فرهنگی، از جنبه های خاص، مورد توجه و تاکید قرار گرفته است. گلیم های ورنی ایلات شاهسون را می توان یکی از کانون های تجلی نقش آب و باور و آرزوی طلب باران دانست. یکی از مهمترین نقوشی که جلوه گر چنین باور است، نقوش گول ها (حوض ها) و مرغان گردن دراز شناور در آن است. در این پژوهش این نقوش و مفاهیم نمادین آن مورد بررسی قرار خواهد گرفت. با توجه به این که، اقتصاد معیشتی این اقوام مبتنی بر کوچروی و گله داری بوده است، آب و موضوع طلب باران در میان آنها بسیار حایز اهمیت بوده و چنین درخواستی در گذر زمان به صورت نقوش نمادین بر روی گلیم های ورنی خود را نشان داده است.