استخراج سیتریزین با استفاده از نانوذرات مغناطیسی شن جزیره هنگام و اندازه گیری با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا

در کار حاضر از شن جزیره هنگام برای تهیه نانوجاذب جدید مغناطیسی استفاده شده است. نانوجاذب مغناطیسی تهیه شده ذاتا به دلیل داشتن ترکیبات ویژه مخصوصا اکسید آهن (III) یعنی Fe3O4 دارای خاصیت مغناطیسی بوده و به کمک عامل فعال کننده سطح به نام 3-(گلایسی دیلوکسی پروپیل) تری متوکسی سیلان برای تولید یک نانوجاذب موثر اصلاح شده است. تهیه نانوجاذب مغناطیسی به همراه خصوصیات فیزیکی و شیمیایی به طور موفقیت آمیزی به کمک تکنیک های مادون قرمز تبدیل فوریه FTIR، آنالیز گرماسنجی تفاضلی/گرماسنجی حرارتی دیفرانسیلی TGA/DTG، پراش اشعه ایکس XRD و تصویر برداری میکروسکوپی الکترونی SEM تایید شد. نانوجاذب به عنوان فاز جامد برای استخراج داروی سیتریزین از محلول های آبی استفاده بکار برده شد. تعیین میزان دارو به کمک کروماتوگرافی مایعی با کارایی بالا انجام شد. پارامترهای تجزیه ایی موثر مانند pH محلول نمونه (4)، میزان جاذب (100 میلی گرم)، نقطه بار صفر (5)، حجم رسوخ (500 میلی لیتر) و مدت زمان تماس (15 دقیقه) ارزیابی و بهینه شدند. علاوه بر این، ارقام شایستگی روش مانند دقت RSD (44/1%)، حد تشخیصLOD (µg L-11/1) و گستره خطی روش LDR (mg L-1250-01/0) بدست آمد. همچنین به منظور اعتباربخشی و صحت روش، مقدار سیتریزین در دو نمونه حقیقی ارزیابی و از نقطه نظر بازیابی نتایج رضایت بخش حاصل شد.