استفاده از طراحی باکس- بنکن در بهینه سازی استخراج فاز جامد در سرسمپلر با جاذب نانولوله کربن اصلاح شده برای تعیین اسپکتروفتومتری مالاشیت سبز در آبهای خلیج چابهار

در این کار تحقیقاتی تعیین مالاشیت سبز، که یک رنگ آلوده کننده آب میباشد، توسط اسپکتروفتومتری شرح داده شده است. ابتدا یک پلی آمین انشعاب دار محلول در آب با استفاده از واکنش باز کردن حلقه ی نوکلیوفیلی دیپوکسی و مونومر دیامین تهیه شده و برای عامل دار کردن نانوتیوب های کربن چندجداره استفاده گردید. این ترکیب (با علامت اختصاری(WHPA-OMCNT به عنوان یک جاذب کارآمد برای استخراج مالاشیت سبز از نمونه های آب دریای خلیج چابهار به کار رفت. از WHPA-OMCNT در جاذب استخراج فاز جامد سرسمپلر استفاده شد و پارامترهای مختلف موثر بر کارآیی استخراج، از جمله نوع و حجم حلال شوینده، حجم نمونه، تعداد سیکل های استخراج و شویش، pH محلول نمونه، نوع و مقدار نمک و غلظت ماده فعال سطحی (تریتون 114-X) با استفاده از روش های یک متغیر در یک زمان و سطح پاسخ (باکس-بنکن) با کاربرد 7 فاکتور در سه سطح بهینه شدند. تحت شرایط بهینه، محدوده خطی منحنی درجه بندی روش پیشنهادی برای مالاشیت سبز 250-4 میکروگرم بر لیتر بدست آمد و حد تشخیص روش 80/0 میکروگرم بر لیتر با تکرارپذیری RSD)) بهتر از 4/6% محاسبه گردید.