بررسی تاثیر روش درمانی نوروفیدبک بر بهبود توجه و مهارت بازداری بیماران دچار اختلال نقص توجه بزرگسال: مداخله آزمایشی اولیه

اختلال نقص توجه اختلالی است که در طول گستره عمر ممکن است هر فردی را درگیر کند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش نوروفیدبک در درمان اختلال نقص توجه در بزرگسالان بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی بود. جامعه آماری شامل همه افراد 18 تا 40 ساله دارای اختلال نقص توجه در شهر اصفهان بودند که از طریق پرسشنامه کانرز بزرگسالان و مصاحبه تشخیصی به وسیله روان پزشک انتخاب شدند. نمونه شامل 20 نفر از این افراد بودند که به روش تصادفی انتخاب و به شکل تصادفی در گروه ها (کنترل و آزمایش) گمارده شدند. ابزار استفاده شده پرسشنامه کانرز بزرگسالان (1998, Canners Adult ADHD Rating Scale) فرم خودگزارش دهی و آزمون کنترل بازدری بوده است. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده اثربخشی این درمان در از بین بردن علایم اختلال نقص توجه بود (01/0<p) و میزان این تاثیر برابر با 7/95 درصد و برای مهارت بازداری 93 درصد بود. درمجموع می توان چنین گفت که با توجه به اینکه ابتلا به اختلال نقص توجه باعث تغییر و به هم ریختن امواج مغزی می گردد، نوروفیدبک با اصلاح و تنظیم مجدد این امواج باعث سودمندی بالینی می گردد. لذا می توان آموزش نوروفیدبک را در کنار سایر درمان ها برای این اختلال به کار برد.