اثرات قطع آبیاری در مراحل مختلف رشدی و کاربرد کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیاچیتی ((Phaseolus vulgaris L.

تنش کمبود آب، از مشکلات جوامع کشاورزی امروزی و یکی از مهم ترین عوامل کاهش عملکرد در حبوبات از جمله لوبیا است. برای بررسی تاثیر کود نیتروژن بر کاهش اثرات مخرب کمبود آب ناشی از آبیاری منقطع در لوبیا چیتی،آزمایشی به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعه آموزشی - پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج)، در سال زراعی 97-1396 اجرا شد. چهار تیمار قطع آبیاری (کمبود آب) شامل شاهد (آبیاری کامل)، قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی (V4)، قطع آبیاری در مرحله گلدهی (R1) و قطع آبیاری در مرحله دانه بندی (R5) به عنوان عامل اصلی و سه تیمار کود نیتروژن شامل بدون کود (شاهد)، 70 کیلوگرم و 140 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار از منبع اوره به عنوان عامل فرعی، تیمارهای آزمایش بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تیمارهای قطع آبیاری، اثر معنی داری بر کاهش ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، عملکرد دانهو شاخص برداشت داشتند. اثر مصرف کود نیتروژن نیز بر همه صفات به جز صفت تعداد دانه در غلاف، افزایشی و معنی داری بود. میانگین کاهش عملکرد لوبیاچیتی (رقم کوشا) در قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی (V4)، 12 درصد، در مرحله گلدهی (R1)، 17 درصد و قطع آبیاری در مرحله دانه بندی (R5)، 49 درصد بود. بیشترین افزایش عملکرد لوبیاچیتی در تیمار 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، 17 درصد و در 140 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، نه درصد نسبت به شاهد بدون کود بود. به طور کلی و باتوجه به نتایج این آزمایش، جهت کاهش صدمات عملکرد دانه ناشی از قطع آبیاری در مراحل رشدی لوبیا چیتی، 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار توصیه می شود.