بررسی اثر هزینه ناشی از آلودگی های زیست محیطی بر روی کارایی (مطالعه موردی: مناطق اقتصادی کشور چین)

روش های تامین و تولید انرژی، از عوامل تعیین کننده در آلوده کردن محیط زیست می باشند. در روند حرکت جهانی به سوی توسعه پایدار، توجه به آسیب های زیست محیطی امری مهم است. در این راستا، برآورد کارایی زیست محیطی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف در این پژوهش، بررسی اثرات زیست محیطی روی مقدار کارایی است. صنایع و شرکت ها با ایجاد آلودگی زیست محیطی هزینه هایی را به جامعه تحمیل می کنند که در اکثر مواقع این هزینه ها در سنجش کارایی در نظر گرفته نمی شوند. در این تحقیق سعی بر این است که با استفاده از تحلیل پوششی داده های دومرحله ای و با در نظر گرفتن هزینه آلودگی های زیست محیطی، مدلی مناسب جهت ارزیابی کارایی ارایه شود. بعلاوه به محاسبه و بحث بر روی هزینه ازدست رفته ناشی از اعمال محدودیت های زیست محیطی بر روی خروجی های نامطلوب نیز پرداخته شده است.

روش بررسی تحلیلی-توصیفی است. از تحلیل پوششی داده های دومرحله ای برای سنجش کارایی استفاده شده است. ابتدا با توجه به مسیله، محدودیت های زیست محیطی ایجاد و به مدل اضافه شده اند. مدل های ریاضی ارایه شده با استفاده از نرم افزار GAMS حل شده و مقادیر کارایی به دست آمده است.

یافته ها:

 نتایج حاصل حاکی از این هستند که مقادیر کارایی به دست آمده برای مدل شامل قوانین زیست محیطی کمتر از مدل بدون قوانین زیست محیطی است؛ این امر نشان می دهد که اعمال قوانین زیست محیطی بر روی خروجی های نامطلوب، منجر به از دست رفتن تعدادی از خروجی های مطلوب و درنتیجه بخشی از هزینه می شود. این پژوهش 20 منطقه اقتصادی چین را در نظر گرفته است و مقادیر کارایی و هزینه ازدست رفته را برای آن ها محاسبه کرده است.

بحث و نتیجه گیری: 

نتایج نشان می دهند که در مناطق Guizhou و Guangdong، مقدار کارایی در هر دو حالت (با و بدون قوانین زیست محیطی) برابر است که نشان دهنده ی این است که این مناطق روی مرز کارایی قرار دارند. هزینه ازدست رفته در این مناطق صفر است. در صورتیکه در مناطقی نظیر Shaanxi و Liaoning این اختلاف بیشتر است که نشان دهنده این است که توسعه اقتصادی این مناطق برای یک دوره طولانی، وابسته به مصرف مداوم منابع بوده است و این امر باعث کاهش کیفیت محیط زیست در آن ها شده است.