بررسی مقایسه ای انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانشجویان علوم پزشکی شیراز

یکی از مهم ترین انگیزه های آدمی انگیزه پیشرفت می باشد که باعث عملکرد بهتر و موفقیت تحصیلی می شود و این خود شاخص مهمی برای سودمندی سیستم آموزش عالی می باشد.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی شامل دو قسمت می باشد. در قسمت اول که مقطعی است؛ به عنوان یک نمونه، 323 دانشجو با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای طی چند مرحله انتخاب شدند و به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات از مقیاس استاندارد شده انگیزه پیشرفت هرمنس استفاده گردید. در قسمت کیفی، 40 دانشجو که انگیزه آن ها کاهش پیدا کرده بود؛ با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و تعدادی سوال شفاهی به روش مصاحبه از آن ها پرسیده شد و پاسخ های غالبشان، در قسمت بحث مورد استفاده قرار گرفت.

میانگین این انگیزه برابر با 7/81 با انحراف استاندارد 03/9 محاسبه گردید.فراوانی دانشجویان با انگیزه پایین برابر با 151 (7/46 درصد) و فراوانی دانشجویان با انگیزه بالا برابر با 172 (3/53 درصد) شد.نتایج، ارتباط آماری معناداری را بین میانگین این انگیزه با سن (18/0)، مقطع تحصیلی (3/0) و وضعیت تاهل (82/0) نشان نداد اما با جنسیت (003/0) و وضعیت سکونت (002/0) تفاوت آماری معناداری داشت.

با توجه به نتایج، اکثر دانشجویان با تفاوت اندکی، انگیزه بالایی داشتند که این کاملا مطلوب نبوده و نیاز به مداخله های برنامه ریزی شده آموزشی دارد.این انگیزه در دختران و افراد ساکن منزل بالاتر بود.دلایل غالب برای کاهش این انگیزه شامل، فقدان انگیزه درونی کافی، نبود اوقات فراغت مناسب و کافی، مشکلات اقتصادی، ترس از آینده ی شغلی، نبود رابطه مناسب با اساتید، توجه ناکافی به عزت نفس آنان و جدایی از خانواده می شدند. پیشنهاد می شود که سیستم های آموزشی توجه بیشتری به فاکتورهای موثر بر انگیزه داشته باشند و راه حل هایی را برای رفع موانع آموزشی ارایه کنند.