نقش عوامل خانوادگی در پرخاشگری کودکان پیش دبستانی با واسطه گری مهارتهای اجتماعی

آسیب پذیری هر کودک در برابر مسایل ناخوشایند زندگی بستگی به توانش و مهارت های اجتماعی موجود وی دارد. مهارت اجتماعی به عنوان مهارت های لازم برای تطبیق با نیازهای اجتماعی و سازگاری اجتماعی تعریف می شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش عوامل خانوادگی در پرخاشگری کودکان پیش دبستانی با واسطه گری مهارت های اجتماعی بود.

پژوهش حاضر از نظر هدف، یک پژوهش بنیادی و از نظر ماهیت نیز توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را تمامی کودکان پیش دبستانی شهر یزد در سال تحصیلی   97- 1396 تشکیل دادند که 350 نفر از این افراد بر اساس جدول کوکران و به روش نمونه گیری تلفیقی (خوشه ای و طبقه ای) به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مدیریت استرس الیوت، پرسشنامه پذیرش اجتماعی مارلو و کراون، پرسشنامه شفقت به خود نف، پرسشنامه مهارت های اجتماعی کودکان تراسکات و پرسشنامه پرخاشگری کودکان واحدی و همکاران استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و AMOS نسخه 20 روش تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

روش تحلیل مسیر حاکی از برازش خوب مدل بود و نشان داد که از میان عوامل خانوادگی، استرس والدین و پذیرش اجتماعی بر پرخاشگری اثر مستقیم دارند که اثر استرس والدین بر پرخاشگری مثبت و اثر پذیرش اجتماعی بر پرخاشگری منفی است. هم چنین شفقت به خود از طریق استرس والدین و پذیرش اجتماعی رابطه منفی و غیرمستقیم با پرخاشگری و عدم مهارت های اجتماعی دارد.

 با توجه به یافته های حاصل از پژوهش حاضر می توان گفت عوامل خانوادگی با  واسطه گری مهارت های اجتماعی در پرخاشگری کودکان پیش دبستانی تاثیر دارد.