ارائه الگویی برای افشاء اطلاعات پایداری شرکتی و ارزیابی اثرعوامل مرتبط با تئوری علامت دهی و ذینفعان بر گزارشگری این اطلاعات

با توجه به گسترش فعالیت های تجاری در جهان و پتانسیل پایداری در خلق فرصت ها، مقوله پایداری، جزء نخستین اهداف کشورها و شرکت ها قرار گرفته است. اما در کشور ایران توجه کمتری به این موضوع شده است. لذا هدف این پژوهش در ابتدا ارایه الگویی بابت افشاء پایداری شرکتی و در مرحله بعد تاثیر عوامل مرتبط با تیوری علامت دهی و ذینفعان بر گزارشگری پایداری شرکتی می باشد. لذا برای دستیابی به الگوی افشاء پایداری شرکتی (بخش کیفی)، از نظر 28 خبره  به روش نمونه گیری هدفمند و روش دلفی استفاده شده و برای آزمون سایر فرضیات،  (بخش کمی پژوهش) تعداد 117 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به روش حذفی سیستماتیک در دوره زمانی 1397-1390 مورد بررسی قرار گرفته است. جهت آزمون فرضیه ها از مدل های رگرسیون پانلی استفاده شده، یافته های آزمون دلفی و ضریب کندال نشان می دهد بر اساس نظر خبرگان از مجموع 169 مولفه مورد بررسی، 80 مولفه در الگوی افشاء پایداری شرکتی لحاظ شده است. از عوامل مرتبط با تیوری علامت دهی، عملکرد شرکت بر شاخص کل پایداری شرکتی، افشاء از جنبه اقتصادی و زیست محیطی تاثیر مستقیم دارد. به علاوه درصد هزینه های پایداری شرکت بر شاخص کل پایداری شرکتی، افشاء از جنبه عمومی، زیست محیطی و اجتماعی تاثیر مستقیم دارد. همچنین از عوامل مرتبط با تیوری ذینفعان نیز، مالکیت دولتی بر شاخص کل و تمامی جنبه های پایداری شرکتی تاثیر مستقیم دارد و مالکیت اعضای هیات مدیره بر شاخص کل پایداری شرکتی، افشاء از جنبه عمومی، اقتصادی و زیست محیطی تاثیر مستقیم دارد. یافته های این پژوهش اهمیت الزام افشای اطلاعات غیرمالی را برای قانون گذاران و استانداردگذاران نشان می دهد. همچنین الگوی ارایه شده، آگاهی ذی نفعان را در مورد جنبه های مذکور بهبود می بخشد.