سنتز، ساختار و مشخصه یابی نوری هیدروژل ژلاتینجهت مهندسی بافت پوست

در سال های اخیر تعداد بیمارانی که از زخم های مزمن پوستی رنج می برند، افزایش یافته است. فرآورده های بیولوژیکی از قبیل ژلاتین از روش های درمانی جدید برای درمان زخم های پوستی مطرح شده اند، گرچه تهیه و طراحی این مواد با چالش هایی روبه رو است. هدف از مطالعه حاضر بررسی کارآیی و مشخصه یابی هیدروژل تهیه شده بر پایه ژلاتین جهت اهداف مهندسی بافت پوست می باشد.

طی این مطالعه تجربی، هیدروژل با استفاده از آنزیم ترنس گلوتامیناز میکروبی کراس لینک شد. خواص شیمیایی هیدروژل با پراش پرتوی ایکس و خواص فیزیکی هیدروژل با میکروسکوپ الکترونی رویشی بررسی شد. همچنین مشخصه جذب و بازتاب هیدروژل به روش طیف سنجی نوری ثبت گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.

هیدروژل با غلظت 10 درصد دارای دانسیته مطلوب و افزایش بلورینگی بود. یافته های بررسی میکروسکوپ الکترونی رویشی  نشان دادند هیدروژل تهیه شده دارای منافذ کوچک، پیوندهای عرضی بیشتر و قوی تر کوالانسی بود. بر اساس طیف های جذبی نوری در محدوده مریی - مادون قرمز، هیدروژل سنتز شده دارای پیک جذب در حدود طول موج 950 نانومتر بود.

سنتز هیدروژل ژلاتین با روش آنزیمی در شرایط مطلوب می تواند سبب تولید هیدروژل با مشخصه های مناسب به هدف استفاده در مهندسی ترمیم بافت پوست را داشته باشد.