مروری بر وضعیت پارک های علم و فناوری و مراکز رشد در ایران

در راستای دستیابی به اهداف توسعه ای کشور، نقش مراکز رشد و پارک های علم و فناوری به عنوان دو بازیگر کلیدی اکوسیستم نوآوری قابل توجه است. مراکز رشد و پارک های علم و فناوری نه تنها شکاف‏های موجود بین دانشگاه‏ها و سایر بخش‏ها مانند صنعت، کشاورزی و سلامت را رفع می کنند، بلکه با جذب سرمایه های انسانی توانمند و فارغ التحصیلان دانشگاهی، روند انتقال فناوری و دانش را نیز تسهیل کرده و حرکت به سمت رشد و توسعه اقتصادی دانش بنیان را تسریع می کنند. همچنین، ظرفیت های موجود در پارک های علم و فناوری، بستر لازم برای تبادل تجربیات و داد و ستد علمی و فناوری با دیگر مراکز مشابه و شرکت‏ های دارنده فناوری را فراهم می سازد. از این رو، ارایه تصویر واقعی از وضعیت موجود پارک ها و مراکز رشد فعال در کشور در راستای خط مشی گذاری و سیاست گذاری حوزه فناوری در کشور حایز اهمیت است. بر اساس داده های جمع آوری شده تا پایان تیرماه سال 1397، 36 پارک علم و فناوری و 83 مرکز رشد مستقل (غیروابسته به پارک) در 5 منطقه کشور مشغول به فعالیت بوده اند. مقاله حاضر که با جمع آوری داده های طبقه بندی شده از طریق پرسشنامه تا پایان تیرماه سال 1397 از 174 مرکز فوق با همکاری مرکز رشد فناوری اطلاعات و ارتباطات جهاددانشگاهی و دفتر امور فناوری وزارت علوم تحقیقات و فناوری تهیه شده است؛ سعی در بررسی و تحلیل هدفمند ابعاد مختلفی از وضعیت پارک ها و مراکز رشد ج.ا.ایران مبتنی بر استانداردهای کیفی گزارش های منتشرشده توسط انجمن بین المللی پارک های علم و فناوری ، دارد.