بررسی اثر سخت کننده و بتن پر کننده در رفتار خمشی اتصالات فولادی Y و T شکل

یکی از اتصالات مرسوم در سازه هایی با مقاطع لوله ای فولادی که استفاده وسیعی در سکوهای دریایی، خرپاهای صفحه ای و فضاکار، برج های انتقال نیرو و منابع فلزی بکار گرفته می شود اتصالات Y و T است. در آیین نامه های دریایی معتبر دنیا مثلAPI روابط تحلیلی و ضوابط مفصلی در خصوص اتصالات X، K، Y و T بیان شده است. ولی چنانچه اعضای لوله ای به صورت مرکب پر شده با بتن بکار گرفته شوند هنوز ضوابط مدونی برای انها تدوین نگردیده است لذا در این تحقیق به مطالعه عددی بار خمشی درون صفحه ای بر روی اتصالات مرکب T وY شکل با مقطع مربعی پرداخته شده است. در این پژوهش 27 نمونه اتصال Y و 27 اتصال T با استفاده از نرم افزار آباکوس مدل سازی گردید. ابتدا مدل T شکل با نمونه های آزمایشگاهی معتبر صحت سنجی شد. پارامترهای مورد مطالعه شامل دیافراگم تقویتی، بتن پرکننده عضو اصلی، تغییر بعد مقطع عضو فرعی و زاویه اتصال عضو فرعی-اصلی 45 و 90 درجه بود. نتایج نشان داد وجود بتن در داخل عضو اصلی علاوه بر محصورشدگی بتن، ظرفیت مقاومت خمشی اتصال و سختی را افزایش می دهد. بتن پرکننده باعث تاخیر ایجاد مود کمانش موضعی در چشمه اتصال می شود و رفتار اتصال را در مقایسه با حالت تو خالی بسیار بهبود می بخشد.