بررسی اثر سطوح مختلف شوری با نمک دریاچه ارومیه بر رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و برخی فراسنجه های سرمی ماهی سفید دریای خزر (Rutilus kutum)

در این تحقیق اثر سطوح مختلف شوری با نمک دریاچه ارومیه بر رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و برخی فراسنجه های سرمی ماهی سفید دریای خزر Rutilus kutum  مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور تعداد240 قطعه بچه ماهی سفید با متوسط وزنی 01/0±05/1 گرم به طور کاملا تصادفی به 12 آکواریوم به تعداد 20 عدد در هر تانک معرفی گردیدند و به مدت 8 هفته تحت تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند. برای این مطالعه چهار تیمار در نظر گرفته شد که شامل گروه شاهد (آب شیرین)، تیمار1 (شوری 5 گرم در هزار)،  تیمار2 (10 گرم در هزار) و تیمار3 (15 گرم در هزار) بود. نتایج نشان داد که بیشترین افزایش وزن در تیمار1 مشاهده شد (05/0<p). همچنین شاخص وضعیت در گروه شاهد و تیمار 1 دارای تفاوت معنی داری با سایر تیمار ها بودند (05/0<p) اما، بازماندگی در تیمار های مختف تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0>p). تفاوت معنی داری در میزان کلسترول خون بین تیمار های آزمایشی مشاهده نگردید، اما در پارامتر های هماتوکریت و گلوکز تفاوت معنی داری مشاهده شد و بالاترین میزان در تیمار 3 به دست آمد (05/0<p). همچنین آنالیز ترکیبات بدن نشان داد که تیمارهای آزمایشی اثر معنی داری بر سطح پروتئین و چربی دارد. بیشترین میزان پروتئین و چربی در گروه شاهد به دست آمد که با تیمار 1 اختلاف معنی داری نداشت اما سطح رطوبت و خاکستر تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<p). به طور کلی، می توان بیان نمود که بچه ماهیان سفید دریای خزر در محدوده وزنی 4-1 گرم دارای قابلیت رشد مناسب در شوری 10-5 میلی گرم بر لیتر می باشند.