مقایسه تاثیر یک جلسه تمرینات استقامتی با تمرینات سرعتی بر پپتید ناتریوریتیک قلبی (ANP) پلاسمای دانشجویان مرد ورزشکار شهر یزد

پپتید ناتریوریتیک قلبی (ANP) که از گرانول ها در سلول های عضلانی دهلیز قلب در هنگام انبساط دهلیزی ترشح می شود با تاثیر بر کلیه ها و افزایش حجم ادرار و دفع پتاسیم به تعادل مایعات بدن کمک می کند (6). پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر یک جلسه تمرینات استقامتی با تمرینات سرعتی برپپتید ناتریوریتیک قلبی(ANP) پلاسمای دانشجویان مرد ورزشکار شهر یزد به بررسی اثرات ورزش بر تعادل این هورمون می پردازد. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان مرد دانشگاه یزد بودند که از میان آنها، 90 ورزشکار مرد با میانگین سنی 42/23 که حداقل سه سال سابقه فعالیت ورزشی داشتند انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه استقامتی، سرعتی و کنترل تقسیم شدند. گروه استقامتی مسافت 3200 متررا به مدت 12 دقیقه و گروه سرعتی چهار بار دوی 100 متر را با فواصل استراحتی با یک سوم ضربان قلب فعالیت دویدند. 10 دقیقه قبل و 10 دقیقه پس از فعالیت، خونگیری برای سنجش ANP پلاسما به عمل آمد. نتایج نشان داد که یک جلسه فعالیت استقامتی و سرعتی موجب افزایش معنی دار ANP پلاسما نسبت به مرحله پیش آزمون شد (05/0> p). همچنین تفاوت معنی داری میان ANP پلاسما گروه فعالیت سرعتی و گروه کنترل و همچنین گروه تمرین استقامتی و گروه کنترل پس از تمرین وجود داشت (05/0> P).اگرچه این تفاوت بین گروه استقامتی و گروه سرعتی معنی دار نبود(05/0< p). در نتیجه می توان بیان کرد دو شیوه تمرین استقامتی و تمرین سرعتی موجب افزایش ANP پلاسما شده است.