بررسی های کانی شناسی، دگرسانی و میانبارهای سیال رخداد کانه زایی ییلاق قره چی، شمال غرب اهر، شمال غرب ایران

نشانه معدنی ییلاق قره چی به عنوان بخشی از کمربند فلززایی ارسباران در 25 کیلومتری شمال غرب اهر، استان آذربایجان شرقی، شمال غرب ایران واقع است. سنگ های درونگیر این نشانه شامل توده های نفوذی مرکب با ترکیب سنگ شناسی گرانیت، کوارتز مونزونیت، گرانودیوریت و دیوریت به سن الیگوسن و الیگومیوسن هستند. پهنه های دگرسانی در این منطقه به طور عمده شامل پتاسیمی، فیلیک، آرژیلیک، پروپیلیتیک، سیلیسی و کربناتی هستند. کانه زایی بیشتر به صورت های پراکنده، رگه- رگچه ای متقاطع و جانشینی در دو مرحله جداگانه درونزاد و برونزاد رخ داده است. پیریت کانی سولفیدی عمده درونزاد است که با کانی های مگنتیت، کالکوپیریت، مولیبدنیت، اسفالریت و گالن همراهی می شود. مهمترین کانی های برونزاد در این منطقه شامل هماتیت، گوتیت، لیمونیت، بورنیت، کالکوسیت، کوولیت و مالاکیت هستند که مجموعه کانی های درونزاد را همراهی می کنند. در بررسی ها پنج نوع میانبار سیال تک فاز مایع (L)، تک فاز بخار (V)، دو فازی غنی از مایع (L+V)، دو فازی غنی از بخار (V+L) و چند فازی جامد (L+V+S) در رگه- رگچه های کوارتز- سولفیدی همراه با دگرسانی های پتاسیمی، فیلیک و آرژیلیک، شناسایی شدند. دمای همگن شدگی میانبارهای سیال مورد بررسی در گستره 190 تا 530 درجه سانتی گراد تغییر می کند و ذوب آخرین بلور یخ در میانبارهای سیال دو فازی و ذوب هالیت در میانبارهای سیال چند فازی نشان دهنده شوری 4/0 تا 7/59 درصد وزنی معادل نمک طعام است. بر اساس نتایج ریزدماسنجی میانبارهای سیال، جوشش دوره ای و رقیق شدگی توسط آب های زیرزمینی با خاستگاه جوی سازوکار اصلی در گسترش و تکامل این نشانه محسوب می شود. ویژگی ها و الگوی منطقه بندی دگرسانی، کانه زایی و میانبارهای سیال نشان می دهد که نشانه معدنی ییلاق قره چی دارای بیشترین شباهت با ذخایر مس پورفیری و رگه های چندفلزی وابسته به آن است.