ارزیابی آسیب الکترودهای تخلیه تابان به روش طیف سنجی طول عمر نابودی پوزیترون

پلاسمای حاصل از تخلیه الکتریکی به روش تابان یک پلاسمای غیرتعادلی است که کاربردهای زیادی در آزمایشگاه های تحقیقاتی و صنعتی دارد. پلاسمای تابان بسته به قدرت تخلیه و میزان جریان گاز می تواند پلاسمای حرارتی یا سرد باشد که همین امر به کاربردهای مختلف آن از جمله ضدعفونی کردن میوه و سبزیجات، از بین بردن گازهای آلاینده و افزایش رنگ پذیری سطوح پلاستیکی منجر می شود. پلاسما از یون ها، الکترون های پرانرژی، اشعه ی ماورای بنفش و گونه های اکسنده همچون رادیکال های آزاد تشکیل شده است. در راکتورهای تابان یک تخلیه الکتریکی با ولتاژ بالا بین دو الکترود اعمال می شود. گونه های مختلف تولید شده در پلاسما از جمله الکترون های پر انرژی عامل موثر در تخریب و تغییر ساختار اتمی الکترودهای مسی می باشند. تغییرات ساختار الکترودها در دراز مدت باعث تغییرات دما، چگالی و نوع گونه های تشکیل شونده در پلاسما خواهد شد. بنابراین لازم است جهت تعویض به موقع الکترودهای راکتور، میزان تغییرات ساختاری الکترودها در طی زمان ارزیابی شود. در این مقاله، تغییرات ساختار الکترودهای مسی به ضخامت 4 میلی متر و طول موثر 10 سانتی متر که در یک راکتور تحقیقاتی قوس تابان به مدت 80 ساعت برای ارزیابی اثر پلاسمای تولیدی در آلودگی زدایی از محصولات کشاورزی استفاده شده بود با روش طیف سنجی طول عمر نابودی پوزیترون به عنوان یک آزمون غیرمخرب مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که فاصله لایه ها در شبکه مسی تغییر کرده و فضای خالی میان شبکه های اتمی کم تر و تعداد آن ها بیش تر شده است.