پهنه بندی پراکنش مکانی نوعی آویشن (Thymus kotschianus) و بوماران Achilla millefolium)) با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی (مطالعه موردی: مراتع دونا استان مازندران)

هدف از این پژوهش، استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی در تهیه نقشه پراکنش مکانی گونه های نوعی آویشن وبو مادران در مراتع دونا استان مازندران است.

نمونه برداری از پوشش گیاهی به روش طبقه بندی تصادفی در 29 واحد همگن انجام شد. در هر واحد همگن، 3 نمونه خاک نیز از عمق 30-0 سانتی متری برداشت شدند. در پژوهش حاضر، از 20 عامل محیطی به عنوان متغیر مستقل و داده های مربوط به حضور گونه های گیاهی مطالعه شده به عنوان متغیر وابسته استفاده گردید. برای تهیه نقشه پیش بینی مکانی گونه ها، اطلاعات محیطی در GIS تبدیل به نقشه شده و با استفاده از روش نسبت فراوانی هر کدام از آن ها کلاسه بندی شدند. در این پژوهش از شبکه پرسپترون چند لایه، متداول ترین شبکه های عصبی مصنوعی پیش خور، استفاده گردید. ساختار بهینه شبکه عصبی مصنوعی، 1، 20، 20 تعیین شد. خروجی به دست آمده از شبکه در نرم افزار GIS تبدیل به نقشه های پهنه بندی گونه های گیاهی با 4 پهنه عدم حضور، حضور کم، حضور متوسط و حضور زیاد شد. ارزیابی مدل به دو روش منحنی ROC و ضریب کاپا انجام شد.

با استفاده از روش منحنیROC، مقدار AUC برای گونه بومادران  برابر 8/96،  و برای گونه نوعی آویشن برابر 7/84 شد که نشان دهنده ارزیابی عالی و خیلی خوب مدل در پیش بینی است.

ارزیابی به روش ضریب کاپا نشان داد که این ضریب برای گونه بومادران، و گونه نوعی آویشن، به ترتیب برابر 89/0 و 76/0 بود که نشان دهنده ارزیابی بسیار خوب و خوب مدل است.