تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر محتوای پروتئین های S6K1 و 4EBP1 در بطن چپ قلب موش های صحرایی دیابتی شده از طریق القاء استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید

هیپرتروفی فیزیولوژیک قلبی وابسته به مسیرهای سلولی و پروتئین های مهم مانند پروتئین ریبوزومی S6 کیناز بتا-1 (S6K1) و عامل شروع کننده ترجمه یوکاریوتی 4E متصل به پروتئین-1 (4EBP1) می باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر پروتئین های S6K1 و 4EBP1 در بطن چپ قلب موش های صحرایی دیابتی شده از طریق القاء استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید می باشد.

در این مطالعه تجربی، 12 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزنی 20±270 گرم انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القاء استرپتوزوتوسین و نیکوتین آمید به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین دیابتی و کنترل دیابتی (هر گروه 6 سر) تقسیم ‏شدند. گروه تمرین 4 روز در هفته به‏ مدت 8 هفته تمرین استقامتی را مطابق با برنامه تمرینی انجام دادند؛ در حالیکه گروه کنترل هیچ گونه برنامه تمرینی نداشتند. هم چنین موش های صحرایی هیچ گونه درمانی با انسولین را در طول دوره پژوهش نداشتند. محتوای پروتئین ها با استفاده از روش وسترن بلات اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی-مستقل و نرم افزارversion 16  SPSS  استفاده‏ شد.

هشت هفته تمرین استقامتی منجر به افزایش معنی دار در محتوای پروتئین S6K1شد (0/001=P)؛ هم چنین افزایش معنی داری در محتوای پروتئین 4EBP1 در گروه تمرین استقامتی نسبت به کنترل مشاهده شد (0/0001=P).

نتیجه گیری: 

هشت هفته تمرین استقامتی منجر به افزایش معنی دار پروتئین های S6K1 و 4EBP1 در قلب آزمودنی های دیابتی شد؛ بنابراین، احتمالا فعال شدن این پروتئین ها می تواند فرآیند سنتز پروتئین و هیپرتروفی قلبی را تنظیم کند.