تاثیر تمرینات ذهن آگاهی و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر اضطراب از آسیب و عملکرد ورزشی شمشیربازان نخبه

این پژوهش به بررسی تاثیر ذهن آگاهی و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر مولفه های اضطراب از آسیب و بهبود عملکرد پرداخته است. احساس استرس، اضطراب و نگرانی موجب باریک شدن ادراک بینایی و افزایش تنش در عضلات و ازبین رفتن تمرکز می شود. پیداکردن راهی برای کاهش اضطراب و بهبود عملکرد، امری ضروری برای ورزشکاران نخبه است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و تجربی است و با دو گروه آزمایش (تمرین ذهن آگاهی و تحریک الکتریکی) و گروه کنترل با طرح پیش آزمون-پس آزمون در بین 36 شمشیرباز دختر که به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه شمشیربازان نخبه ای است که دست کم مقام سوم استان تهران را در کارنامه خود دارند. برای اندازه گیری اضطراب از آسیب، از پرسشنامه سیاهه اضطراب از آسیب کاسیدی (SIAQ) و برای سنجش متغیر عملکرد، از پرسشنامه عملکرد ورزشی چاربونیو (SPQ) استفاده شده است. در تحلیل اطلاعات، از آمار توصیفی برای نشان دادن میانگین و انحراف استاندارد داده ها استفاده شد. همچنین به منظور بررسی تفاوت میان گروه ها از آمار استنباطی به روش تی زوجی فیشر استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 25-SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج آزمون تی زوجی نشان داد ذهن آگاهی و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای در هردو متغیر عملکرد و اضطراب از آسیب تاثیر معناداری داشته است. مطابق نتایج آزمون فیشر، در متغیر اضطراب از آسیب در دو گروه ذهن آگاهی و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای تفاوت معناداری وجود ندارد. در متغیر عملکرد بین دو گروه تجربی تفاوت معنادار مشاهده می شود. درنهایت می توان نتیجه گرفت ذهن آگاهی و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای هردو تاثیر بسزایی بر متغیرهای مورد بررسی داشته اند و ذهن آگاهی راهی مناسب تر، کم هزینه و در دسترس است که ورزشکاران می توانند از آن استفاده کنند.