رابطه سلامت معنوی با احساس پیری در معلمان بازنشسته ساری

جمعیت معلمان بازنشسته هر ساله در حال افزایش است. مطالعات بیانگر آن است که عوامل متعددی بر درک و احساس پیری بازنشستگان موثر است. به نظر می رسد معنویت و مذهب یکی از این عوامل باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی رابطه سلامت معنوی با ادراک پیری در معلمان بازنشسته شهرستان ساری انجام شد.

این مطالعه توصیفی و تحلیلی با مشارکت 350 نفر از فرهنگیان بازنشسته تحت پوشش کانون بازنشستگان ساری در سال 1398 انجام پذیرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه سلامت معنوی  EllisonوPalutzian و نیز پرسشنامه احساس پیری questionnaire  Ageing Perception بارکر و همکاران جمع آوری شد. همچنین داده ها با آزمون های t-test و من ویتنی Mann Whitney tes و نیز آزمون رگرسیون با استفاده از نرم افزار 16 SPSS ver تجزیه و تحلیل شد.

میانگین سن شرکت کنندگان 3/4 ± 3/65 سال بود. نتایج نشان دادکه 1/43 درصد شرکت کنندگان در واقع احساس پیری نداشتند ولی 9/56 درصد دارای احساس پیری بودند. میانگین احساس پیری معلمان بازنشسته به طور کلی برابر 9/16±3/99 و نیز میانگین سلامت معنوی آن ها به طور کلی 5/17±1/94 بوده است. به علاوه ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که همبستگی معناداری منفی بین سلامت معنوی با احساس پیری وجود دارد (001/0< P)، (213/0= r).

با توجه به رابطه معنادار معکوس میان سلامت معنوی و احساس پیری معلمان بازنشسته، تدوین پروتکل های مناسب برای افزایش سلامت معنوی و در نتیجه کیفیت بهتر سطح ادراک از پیری سالمندان از سوی سیاست گذاران عرصه سلامت سالمندان ضروری است.