بررسی موانع توسعه آموزش الکترونیکی در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا (مقایسه نظرات اعضاء هیات علمی و دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا)
مساله ارتقاء کیفیت آموزش همواره مورد توجه بوده است و روزبه روز اهمیت بیش تری پیدا می کند. پیشرفت های اخیر در صنعت رایانه و اطلاع رسانی، ورود و ظهور شبکه های اطلاع رسانی و فناوری های ارتباطی، شیوه ها و روش های جدیدی را پیش روی طراحان، برنامه ریزان، مدیران و مجریان برنامه های آموزشی قرار داده است. نفوذ فناوری های جدید اطلاعاتی به مراکز آموزشی، روابط ساده یاددهی- یادگیری را به طور کلی دگرگون ساخته است. به این ترتیب، با توسعه و نفوذ فناوری ارتباطات و اطلاعات در دانشگاه انتظار می رود الگوهای یادگیری متحول شده و بازنگری برنامه های درسی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. استفاده از فناوری های نوین در آموزش کشاورزی نیز بنابه به دلایل زیر بسیار با اهمیت است، زیرا از یک سو، فناوری های مربوط به کشاورزی، غذا و منابع طبیعی مدام و به صورت پرشتاب در حال توسعه هستند و از سوی دیگر، کیفیت پایین آموزش متخصصان کشاورزی، متخصصان و تولیدکنندگان مواد غذایی به عنوان بخشی از مشکل امنیت غذایی در جهان شناخته شده است. متاسفانه در بیش تر کشورها، آموزش منابع انسانی در کشاورزی جزء اولویت های مهم در طرح های توسعه است و در نتیجه، برنامه های آموزشی و تدریس نیز متناسب با نیازهای تولید و تقاضاهای بازار کار بخش کشاورزی نبوده است. هدف تحقیق، مقایسه نظرات اعضاء هیات علمی و دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی (کارشناسی ارشد و دکتری) در خصوص موانع و راهکارهای توسعه آموزش الکترونیکی در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا است.
اطلاعات مورد نیاز این پژوهش که با استفاده از روش پیمایشی انجام شده است، با بهره گیری از پرسشنامه جمع آوری شده است. به منظور تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که میزان آن برای 46 گویه پرسشنامه اعضاء هیات علمی 0.84 و برای 46 گویه پرسشنامه دانشجویان 0.85 می باشد. جامعه نمونه تحقیق، شامل 63 نفر از اعضاء هیات علمی دانشکده که به صورت تمام شماری و 280 نفر از دانشجویان که به شیوه نمونه گیری تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شده اند. جهت مشخص شدن موانع توسعه آموزش الکترونیکی در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا از روش تحلیل عاملی استفاده شد. به منظور توافق سنجی، مقایسه نتایج حاصله و اظهار نظرات دو گروه اعضای هیات علمی و دانشجویان، از آزمون آماری ویلکاکسون استفاده شد.
نتایج مقایسه نشان می دهد که پاسخ اعضاء هیات علمی و دانشجویان مورد مطالعه در، 37 گویه از 46 گویه موجود در دو پرسشنامه، با یکدیگر منطبق بوده و 9 گویه با یکدیگر مغایرت دارند. به بیانی دیگر، (80.43 درصد) پاسخ گویان در مورد سوالات، نظرات تقریبا مشابهی داشته و (19.57 درصد)، دارای نظراتی متفاوتی می باشند.
به منظور توسعه آموزش الکترونیکی در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی کشور پیشنهاد می شود، سرمایه گذاری در بخش آموزش نیروی انسانی و تربیت نیروی انسانی ماهر، صورت پذیرد. زیرا توسعه ی یادگیری الکترونیکی بدون وجود نیروی انسانی متخصص و توانمند، شکست خواهد خورد و مقاومت نظام سنتی آموزش را افزایش خواهد داد و راه ورود فناوری اطلاعات به آموزش عالی را دشوارتر خواهد ساخت. افزون بر این، توجه به ماهیت رشته های مختلف آموزشی در برنامه ریزی برای استفاده از یادگیری الکترونیکی بسیار بااهمیت است. یادگیری الکترونیکی نمی تواند جایگزین آموزش سنتی گردد و باید برروی دروس و رشته هایی متمرکز شود که نظام آموزش سنتی قادر به پاسخ گویی مشکلات آن ها نیست یا با استفاده از فناوری های مدرن، امکان رفع مشکلات آموزشی و موفقیت در آن ها بیش تر است. در نهایت می توان گفت که دانشگاه ها و موسسه های آموزشی نمی توانند بدون اتخاذ یک رویکرد کل نگر و منسجم، بر موانع توسعه ی یادگیری الکترونیکی غلبه نمایند و خط مشی آن ها برای جهت دهی و تهیه ی منابع لازم، به منظور تسهیل فرآیند طولانی توسعه ی یادگیری الکترونیکی باید مشخص گردد
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.