رهیافتی بر آموزش پویا و هدفمند دروس پایه معماری

پیشینه و اهداف :

معماری، دانشی است که زیبایی شناسی و تجربه های حسی در آن بسیار مهم بوده و عمل خلاق روشی برای تفکر و فهمیدن می باشد. استفاده از آموزش ترکیبی در دروس پایه از اهمیت بالایی برخوردار بوده و به عبارتی، آموزش ترکیبی در به انجام رساندن موفقیت آمیز اهداف آموزشی بسیار مهم می باشد. با استفاده از شیوه های کارآمد آموزشی و روش های علمی، کنار گذاشتن روش های سنتی، به چالش کشیدن ذهن دانشجویان، به کارگیری عنصر خلاقیت در تمام سطوح تدریس و ایجاد کلاس های فعال و پویا که یادگیری پایدار را در دانشجویان تضمین می نماید، می توان به وضعیت مطلوب دست پیدا کرد. آموزش در معماری، از روش های بصری در تدریس و روند طراحی استفاده می کند. روش های تدریس دروس پایه معماری باید به گونه ای باشند که موجب توسعه احساسات شخصی و کسب اعتماد به نفس نوآموزان گردد، لذا آموزش مناسب در آتلیه های دروس پایه از اهمیت ویژه ای جهت ارتقاء مهارت های نوآموزان برخوردار می باشد. هدف این پژوهش کیفی، آسیب شناسی آموزش معماری در دروس پایه و ارایه راه کارهایی در جهت ارتقاء توانمندی های نوآموزان می باشد.

روش ها:

 بر این اساس، با استفاده از مصاحبه با اساتید و فارغ التحصیلان معماری و بررسی آثار دانشجویان در دروس پایه به استخراج مفاهیم مرتبط با آموزش معماری در دروس پایه با استفاده از نظریه زمینه ای پرداخته و با استفاده از تحلیل SWOT فرصت ها و تهدیدهای آموزش دروس پایه مشخص گردیده و راه کارهای مناسب جهت آموزش پویا و هدفمند معماری ارایه گردید.

نتایج حاکی از این می باشد که با استفاده از آموزش ترکیبی و همزمان دروس پایه، تهیه طرح درس مشترک و پیوستگی تمرین ها در جهت واقعی تر نمودن آنها، تاکید بر تمرین های فردی و گروهی و با تاکید بر ارتقاء انگیزه، هوش هیجانی و خلاقیت نوآموزان معماری می توان به آموزشی پویا و هدفمند دست یافت.

آموزش متفرقه و انتخاب سلیقه ای نوع تمرین های دروس پیش نیاز طراحی در برخی آتلیه ها، عدم هماهنگی اساتید با یکدیگر در انتخاب نوع تمرین ها و فقدان ارتباط متقن مابین دروس موجب سردرگمی، کاهش مهارت ها و توانمندی های نوآموزان و در نتیجه کاهش انگیزه تحصیلی آنان می گردد. لذا، نیاز به روش هایی برای ایجاد انگیزش تحصیلی و بالا بردن خلاقیت و هوش هیجانی در دانشجویان ضروری است. بر این اساس، آموزش دروس پیش نیاز طراحی با یک روش تدریس مناسب از جمله روش آتلیه ترکیبی (آموزش همزمان و ترکیبی دروس پایه) موجب ارتقاء خلاقیت دانشجویان شده، انگیزه تحصیلی و هوش هیجانی آن ها را افزایش می دهد که می توان آن را آموزشی پویا و هدفمند دانست که به موجب آن کیفیت آموزش ارتقاء می یابد و این امر نیازمند سامان دهی روش ها و متدهای سلیقه ای اساتید این رشته که در طی فرآیند کرکسیون استفاده می نمایند، می باشد. زمانی که نوآموز معماری، انگیزه، خلاقیت و هوش هیجانی بالایی داشته باشد، توانایی بیشتری در یافتن پاسخ های منحصر به فرد طراحی خواهد داشت و در نتیجه با انتخاب یک مفهوم مناسب، مسیر طراحی خود را مشخص کرده و به طرحی قابل قبول دست پیدا خواهد کرد.