نقش سبک های دلبستگی و نگرش مذهبی در سازگاری دانش آموزان

نوجوانی یکی از مراحل مهم زندگی است. در این دوران با توجه به تغییرات جسمانی، روان شناختی و رفتاری، لزوم سازگاری با خانواده و جامعه بیشتر احساس می شود. هدف پژوهش حاضر ارزیابی نقش سبک های دلبستگی و نگرش مذهبی در سازگاری دانش آموزان بود.

پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. آزمودنی های پژوهش شامل 162 دانش آموز بودند که از میان دبیرستان های متوسطه اول شهرستان نجف آباد به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس سازگاری سینها و سینگ (1993)، پرسش نامه سبک های دلبستگی هازن و شیور (1987) و پرسش نامه نگرش مذهبی براهنی و گلریز (1353) استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل رابطه بین متغیرها و پیش بینی تغییرات سازگاری از روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد.

نتایج پژوهش نشان داد انواع سبک های دلبستگی و نگرش مذهبی با سازگاری در دانش آموزان رابطه معناداری دارد (001/0>P). نتایج تحلیل رگرسیون نشانگر آن بود که قوی ترین متغیرهای پیش بینی کننده سازگاری در دانش آموزان به ترتیب سبک دلبستگی دوسوگرا، نگرش مذهبی و سبک دلبستگی اجتنابی است (001/0>P).

این نتایج نشان می دهد سبک دلبستگی دوسوگرا، نگرش مذهبی و سبک دلبستگی اجتنابی از عوامل مهم در سازگاری دانش آموزان هستند.