اثربخشی الگوی روایت درمانی بر مهارت های ارتباطی، ابرازگری هیجانی و همدلی در دختران و پسران آماده ازدواج

داشتن یک ازدواج پایدار منوط به مهارت های ارتباطی اثربخش، همدلی زوج ها و مهارته ای اجتماعی است. الگوی روایت درمانی با تاکید بر داستان های زندگی می تواند به رشد و ارتقا این مهارت ها یاری برساند. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی الگوی روایت درمانی بر مهارت های ارتباطی، ابرازگری هیجانی و همدلی در دختران و پسران آماده ازدواج شهر کاشان بود.

این مطالعه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دختران و پسران در آستانه ازدواج شهرستان کاشان و مراجعه کننده به کلینیک روانشناسی وستا کاشان در نیمه اول سال 1398 بودند. تعداد 60 نفر از مراجعه کنندگان با روش نمونه گیری تصادفی ساده برای پژوهش انتخاب شدند و گمارش آنها به صورت تصادفی در دو گروه (30نفر در گروه مداخله روایت درمانی و 30 نفر در گروه گواه) بود. گروه آزمایش در 11 جلسه روایت درمانی گروهی شرکت کردند، درحالی که گروه گواه تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه های ابرازگری هیجانی KingوEmmon ، مهارت های ارتباطی Matson و همدلی مهرابیان و Epstein بود. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از روش تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیره با ساتفاده از نرم افزار22 -SPSS استفاده شد.

میانگین (انحراف معیار) نمره مهارت های ارتباطی از (8/2) 7/46 در پیش آزمون به (2/6) 1/69 در پس آزمون (001/0>P)، ابرازگری هیجانی از (3/3) 4/27 در پیش آزمون به (1/6) 1/56 پس آزمون (001/0>P) و نمره همدلی از (2/20) 5/70 در پیش آزمون به (2/27) 103 در پس آزمون (001/0>P) افزایش یافت، اما در گروه گواه تفاوت معنی داری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون ملاحظه نشد.

الگوی روایت درمانی موجب افزایش مهارت های ارتباطی، ابرازگری هیجانی و همدلی در دختران و پسران آماده ازدواج شد.