پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس راهبردهای مقابله ای و سلامت معنوی در زنان باردار مبتلا به چاقی

 نقش چاقی در بیماری های مختلف که محور توجه نظام سلامت در سراسر جهان است و پیامدهای اجتماعی و روانی و اقتصادی همراه آن، باعث شده است که این موضوع به عنوان اپیدمی و تهدید جهانی برای سلامتی مطرح شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش پیش بینی کنندگی راهبردهای مقابله ای و سلامت معنوی در کیفیت زندگی زنان باردار مبتلا به چاقی انجام گرفت.

 روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان باردار مبتلا به چاقی مراجعه‌کننده به خانه های سلامت و درمانگاه های مامایی شهر اراک در سال 1398 تشکیل دادند، که از میان آن‌ها، تعداد  200 نفر با روش نمونه‌گیری به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، پرسشنامه راهبردهای مقابله‌ای، پرسشنامه سلامت معنوی. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS-24 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل رگرسیون) انجام پذیرفت.

یافته  ها: 

میانگین (انحراف معیار) سن مشارکت کنندگان (4/4) 1/29 سال بود. نتایج نشان داد با افزایش میانگین (انحراف معیار) نمره مقابله حل مساله (1/4) 1/14 (001/0>P)، و با کاهش میانگین (انحراف معیار) مقابله هیجان مدار (5/9) 3/33 (004/0=P)، میانگین (انحراف معیار) نمره کیفیت زندگی (5/13) 2/92 افزایش یافت. با افزایش سلامت وجودی با میانگین (انحراف معیار) (3/5) 5/45، میانگین (انحراف معیار) نمره کیفیت زندگی (5/13) 2/92  افزایش یافت (002/0=P). متغیرهای راهبردهای مقابله ای و ابعاد سلامت معنوی 22% از واریانس متغیر کیفیت زندگی زنان باردار مبتلا به چاقی را تبین می کنند.

 مطالعه نشان داد با افزایش مقابله مسئله مدار و کاهش مقابله هیجان مدار و با افزایش سلامت وجودی، کیفیت زندگی زنان باردار مبتلا به چاقی بهبود یافت.