ارائه یک مدل مکان محور برای ارزیابی مقاومت ساختمان های شهری در مقابل زلزله در سناریوها و شرایط مختلف ریسک (مطالعه موردی: منطقه 6 تهران)

با توجه به اینکه زلزله از رایج ترین بحران های طبیعی در سراسر دنیا به ویژه ایران می باشد، تاکنون تحقیقات بسیار زیادی در زمینه ارزیابی آسیب پذیری ساختمان ها در مقابل زلزله صورت پذیرفته است. مشکل اساسی در مواجه با زلزله عدم آمادگی کامل در مقابله با آن می باشد که یکی از راهکارهای اساسی ایجاد این آمادگی، ارزیابی و آگاهی از مقاومت آن ها در مقابل زلزله در سناریوها و شرایط مختلف ریسک می باشد. در این تحقیق با استفاده از نظرات کارشناسان زمین شناسی، سازه، زلزله، شهرسازی، پدافند غیرعامل و معماری 8 معیار آسیب پذیری استخراج شد و متناسب با هر یک نقشه های معیار فازی تولید شد. همچنین از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی برای وزندهی معیارها و برای ترکیب نقشه های معیار از عملگر ترکیب خطی وزندار فازی استفاده شد. برای غیرفازی سازی نقشه های آسیب پذیری فازی و تولید نقشه آسیب پذیری در شرایط مختلف ریسک از عملگر میانگین وزنی مرتب شده (OWA) استفاده شد. با تحلیل نتایج ارزیابی لرزه ای ساختمان های منطقه 6 تهران به عنوان مطالعه موردی در این تحقیق، این نتیجه حاصل شد که در خوش بینانه ترین سناریو 39 درصد ساختمان ها از آسیب پذیری کم و در بدبینانه ترین سناریو 49 درصد ساختمان ها از آسیب پذیری بالایی برخوردارند. برای ارزیابی مدل از تکنیک تحلیل حساسیت استفاده شد که نتایج حاصل از آن حاکی از ثبات قابل قبول نتایج مدل در سناریوهای مختلف و به عبارتی قابلیت اطمینان بالای نتایج مدل می باشد.