اثر شرایط آبیاری و نوع خاک بر تعداد میوه های تشکیل شده، قطع بافت آوندی تخمک (دانه) و پوکی میوه‏ در دو رقم پسته (Pistacia vera L.)

سیستم آوندی اجازه می دهد که گیاهان آب و مواد غذایی را تا فاصله زیادی بین ریشه و بخش های دیگر گیاه شامل ساقه، برگ، میوه و دانه منتقل کنند. همچنین، این سیستم نقش پشتیبانی مکانیکی نیز دارد. در این مطالعه، میزان تخمک های دچار قطع انتقال آوندی و رابطه این میزان با میزان پوکی میوه در ارقام پسته کله قوچی و احمد آقایی در دو نوع بافت خاک (سبک و سنگین) و با دو دور آبیاری (24 و 48 روز)، انجام شد. برای تعیین قطع انتقال آوندی در تخمک، هشت هفته پس از شکوفایی، شاخه های حاوی خوشه درون محلول فلورسیین دی سدیم قرار گرفته و سپس میوه های کوچک برشگیری دستی شده و با میکروسکوپ فلورسنس مطالعه شدند. میزان تخمک های نمو یافته (میوه های سالم) و پوک در زمان برداشت تعیین شد. در دور آبیاری کوتاه تر (24 روز) تعداد میوه های تشکیل شده در مقایسه با دور آبیاری طولانی (48 روز) بالاتر بود. همچنین، قطع انتقال آوندی در تخمک ها و میزان پوکی نیز بالاتر بود. در خاک سنگین که استعداد بالای حفظ آب را دارد، میزان پوکی افزایش یافت. این نتایج می توانند به تعداد بیشتر میوه های تولید شده در آبیاری زیاد و خاک سنگین بعنوان شرایط مناسب، و در نتیجه رقابت شدیدتر بین آن ها برای پر شدن نسبت داده شوند. رقم کله قوچی نسبت به احمدآقایی، برای تولید میوه های پوک بیشتر از قطع انتقال آوندی در بند تخمک (دانه) های در حال رشد استفاده می کند. قطع انتقال آوندی می تواند به طور گذرا اتفاق افتاده و مجددا توسط گیاه ترمیم شود.