اثربخشی شناخت درمانی هیجان مدار بر کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی در مادران دارای کودکان کم توان ذهنی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی شناخت درمانی هیجان مدار بر کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی در مادران دارای کودکان کم توان ذهنی شهر تهران در سال 1397 صورت گرفت.

  روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودکان کم توان ذهنی در شهر تهران بود. نمونه آماری این پژوهش 30 نفر بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس، به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای آموزش شناختی درمانی هیجان مدار دیدند و گروه کنترل نیز در لیست انتظار باقی ماندند. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (2004) و سازگاری اجتماعی (بل، 1961) انجام پذیرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار spss-V22 در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت.

یافته های پژوهش نشان داد شناخت درمانی هیجان مدار باعث افزایش کیفیت زندگی مادران دارای کودکان کم توان ذهنی شده است همچنین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش مولفه های کیفیت زندگی (سلامت جسمانی، سلامت روانشناختی، روابط اجتماعی و محیط اجتماعی) در مادران دارای کودکان کم توان ذهنی شده است.

نتایج پژوهش نشان داد که میانگین (سازگاری در خانه، سازگاری بهداشتی، سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی و سازگاری شغلی) مادرانی که دارای کودکان کم توان ذهنی بودند و تحت شناخت درمانی هیجان مدار قرار گرفته اند، به طور معنی داری افزایش داشته است. در نتیجه می توان گفت استفاده از مداخله شناخت درمانی هیجان مدار بر افزایش کیفیت زندگی موثر است و می توان از آن جهت افزایش سازگاری اجتماعی مادران دارای کودکان کم توان ذهنی استفاده کرد.