رابطه هیجانات پیشرفت و اهداف پیشرفت با اهمال کاری تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه هیجانات پیشرفت و اهداف پیشرفت با اهمال کاری تحصیلی انجام شد.

این پژوهش با توجه به هدف، بنیادی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران در نیم سال دوم تحصیلی 96-97 بود که از میان آنان، تعداد 352 نفر (281 خانم و 71 آقا) به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اهداف پیشرفت میدلتن و میجلی (1997)، پرسشنامه هیجانات پیشرفت پکران و همکاران (2005) و مقیاس اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلام (1984) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش هم زمان انجام شد.

  یافته ها نشان داد بین هیجانات پیشرفت مثبت با اهمال کاری تحصیلی رابطه منفی و بین هیجانات پیشرفت منفی با اهمال کاری تحصیلی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین نتایج بیانگر آن بود که بین اهداف تبحری و رویکرد- عملکرد با اهمال کاری تحصیلی رابطه منفی و معنادار و بین اهداف اجتناب- عملکرد با اهمال کاری تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

نتایج به طور کلی نشان داد که هیجانات پیشرفت و اهداف پیشرفت قادر به پیش بینی اهمال کاری تحصیلی دانشجویان می باشند.