مقایسه اثربخشی رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل با روان درمانی مثبت گرایی بر میزان کیفیت زندگی و رضایت مندی از زندگی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره سازمان نظام شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل  با روان‌درمانی مثبت‌گرایی بر میزان کیفیت زندگی، رضایت‌مندی از زندگی زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره سازمان نظام روانشناسی شهر تهران انجام شد.

 در این پژوهش تعداد 42 آزمودنی زن متاهل مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره سازمان نظام روانشناسی به روش تصادفی انتخاب گردیدند و به‌طور تصادفی در سه گروه 14 نفره قرار گرفتند و دو پرسشنامه رضایت از زندگیSWLS ‌، پرسشنامه آزمون کیفیت زندگی SF-36 به‌عنوان پیش‌آزمون و پس‌آزمون قبل و بعد از مداخله به مراجعین داده شد. گروه کنترل فقط پیش‌آزمون و پس‌آزمون بدون هیچ مداخله‌ای بودند؛ گروه های آزمایشی با روش مثبت‌گرا و رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل در 12 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند. بعد از چند ماه آزمون ها به منظور بررسی پایایی درمان بر دو گروه آزمایشی تکرار شد.

 نتایج مقایسه‌های حاکی از آن بود که رواندرمانی مبتنی بر رویکرد مثبت‌گرایی در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری موجب افزایش نمرات شرکتکنندگان در مقیاسهای کیفیت زندگی و رضایت‌مندی شد. شرکتکنندگان گروه رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل در مقایسه با گروه کنترل نیز افزایش معناداری در نمرات مقیاسهای کیفیت نشان دادند. در رابطه با متغیر رضایتمندی تفاوت معناداری میان نمرات شرکتکنندگان گروه رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل و کنترل در پی گیری مشاهده شد و نمرات رضایتمندی زنان گروه رویکرد اسلامی از پسآزمون به پیگیری افزایش چشمگیری داشت.

 نتایج پژوهش نشان داد: روان‌درمانی مبتنی بر رویکرد مثبت‌گرایی و رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل دارای پایداری اثر درمان بر میزان کیفیت زندگی و رضایت‌مندی زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره سازمان نظام شهر تهران است.