حقیقت جامعه و بررسی مفاهیم وجودی مرتبط با آن با تاکید بر آراء علامه طباطبایی

علامه طباطبایی، انسان را مستخدم بالطبع و مدنی بالفطره می دانند. ضرورت های غریزی او را به ایجاد جامعه و استخدام دیگران و فطرت، او را به حق محوری می خواند. علامه معتقدند اسلام برای اجتماع، حقیقت و اصالت قایل است که با توجه به میزان غریزی یا فطری بودن مبانی آن، حقیقتی متفاوت پیدا می کند. یافتن حقیقت جامعه ما را به سمت شناخت وجودی و واقعی جامعه می برد. در این تحقیق با کمک براهین برگرفته از آیات و روایات و روش اسنادی - کتابخانه و استفاده از تکنیک های توصیفی تحلیلی، نتایج حاصل از اصالت داشتن جامعه بررسی می شود. هر موجود حقیقتی، مثل جامعه، مظهری از اسماء الهی است، با شناخت اسم، حقیقت و سیر حرکت آن روشن می شود. همچنین امام جامعه، شخصیت متعین و غایت جامعه است و جامعه در مراتب وجودی امام خود حرکت می کند. زمانه به عنوان ظرف تحقق اراده الهی می تواند عامل شناخت حقیقت جامعه باشد؛ زیرا انتخاب های جامعه متناسب زمانه خودش است. با حقیقت جامعه و این که قرآن جوامع را دارای اجل معرفی می کند می توان امکان ادامه حیات یا علت نابودی یک جامعه را شناخت.