تاثیر تمرین دوره ای و مصرف عصاره دانه شنبلیله بر بیان ژن FGF-21 و VEGF در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر

 رژیم غذایی پرچرب، استعمال دخانیات و بی تحرکی از دلایل عمده بیماری عروق کرونر (CAD) است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرین دوره ای همراه با مصرف عصاره دانه شنبلیله بر بیان ژن FGF-21 و VEGF در بیماران مبتلا به CAD انجام شد.

این مطالعه نیمه تجربی روی 32 بیمار مرد مبتلا به CAD انجام شد که سن آن ها بین 55 تا 65 سال بود. این افراد به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، فقط تمرین، فقط شنبلیله و گروه تمرین+ شنبلیله تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته تمرین دویدن با فاصله زمانی، سه جلسه در هفته با شدت 55 تا 65 درصد ذخیره ضربان قلب و با افزایش تدریجی شدت بود. افراد روزانه ده میلی گرم عصاره شنبلیله مصرف کردند. برای اندازه گیری بیان ژن های FGF-21 و VEGF از PCR در زمان واقعی استفاده شد.

میانگین نسبت بیان FGF21 در گروه های فقط تمرین، فقط شنبلیله و تمرین+ شنبلیله به طور قابل توجهی بالاتر از گروه کنترل بود (P<0/0001). گروه تمرین+ شنبلیله از نظر آماری افزایش معنی دار بیشتری نسبت به گروه های فقط تمرین و فقط شنبلیله داشت (P<0/0001). علاوه بر این، میانگین ضریب تغییرات (CV) بیان ژن VEGF در گروه فقط تمرین (P<0/0001)، فقط شنبلیله (P= 0/0004) و تمرین+ شنبلیله (P<0/0001) به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل بود. همچنین گروه تمرین+ شنبلیله افزایش معنی دار بیشتری نسبت به گروه فقط تمرین (P= 0/0181) و فقط شنبلیله (P<0/0495) نشان داد.

ترکیبی از تمرین دوره ای و مصرف عصاره دانه شنبلیله، موفق به افزایش CV بیان ژن FGF21 و VEGF می شود؛ بنابراین می تواند اثرات مفیدی در مسیر آنژیوژنز در بیماران با انسداد شریان کرونر داشته باشد.