حل مسئله مشارکت واحدها در شبکه های هوشمند با در نظر گرفتن مدیریت سمت تقاضا و سیستم های ذخیره ساز انرژی

مسئله مشارکت واحدها (UC) یا به عبارتی مسئله در مدار قرار گرفتن واحدها یک مسئله بهینه سازی بسیار مهم می باشد که حل دقیق آن می تواند منجر به کاهش چشمگیر هزینه ها شود. به طور کلی هدف UC کمینه کردن هزینه کل واحدهای تولیدی با در نظر گرفتن قیود واحدها و سیستم در طول دوره در نظر گرفته شده می باشد. در مجموع UC به دو مسئله تقسیم می شود، نخست مسئله ای برای تعیین حالت روشن و یا خاموش شدن واحدهای تولیدی برای هر ساعت در نظر گرفته شده که معمولا 24 ساعته می باشد و مسئله دیگر نیز پخش بار اقتصادی بین واحدهای تولیدی می باشد. در نظر گرفتن هر دو مسئله به صورت همزمان سبب پیچیده شدن حل خواهد شد، همچنین باید توجه داشت که دشواری مسئله نیز متناسب با تعداد واحدهای تولیدی و همچنین قیود در نظر گرفته شده افزایش می یابد. همانطور که گفته شد به طور معمول هزینه واحدها به عنوان هدف اصلی کمینه سازی در مسایل UC قرار می گیرد. در این مقاله شبکه های هوشمند مد نظر قرار گرفته است، که یکی از اهداف این شبکه ها علاوه بر کاهش هزینه، کاهش مسایل زیست محیطی هم می باشد، لذا در این مقاله حل مساله UC در شبکه های هوشمند با در نظر گرفتن آلودگی واحدهای تولیدی مد نظر قرار گرفته است، در نتیجه یک تابع چند هدفه برای کمینه سازی انتخاب شده است، از طرفی دیگر با معرفی شبکه های هوشمند، وجود سیستم های ذخیره ساز انرژی (ESS) هم در شبکه مد نظر قرار گرفته است، که در این مقاله شارژ و دشارژ بهینه سیستم های ذخیره ساز انرژی نیز پیشنهاد شده است. از دیگر مسایل مدل سازی شده در این مقاله مسئله مدیریت سمت تقاضا در شبکه های هوشمند می باشد که در این مقاله به آن پرداخته شده است. مدل پیشنهاد شده یک مدل برنامه ریزی خطی آمیخته با عدد صحیح می باشد (MILP)، که به منظور صحت سنجی عملکرد مدل و روش پیشنهادی دو سیستم 4 و 10 واحدی به همراه منابع ذخیره ساز آزمایش شده است، که نتایج نشان از عملکرد مطلوب مدل پیشنهادی می باشد.