ارتباط بین کودک و رسانه تلویزیون از دیدگاه روان شناختی و اجتماعی

در قرن بیستم؛ حوزه ارتباطات و تکنولوژی های وابسته به آن مانند بسیاری از حوزه های دیگر دستخوش تغییر و تحولات گسترده ای شده است. در سالهای اخیر محققان صحبت از انفجار اطلاعات، انقلاب تکنولوژی ارتباطی و یا عصر رسانه های الکترونیک سخن به میان می آورند. در میان رسانه ها، تلویزیون همواره به عنوان یکی از مهمترین رسانه ها مطرح بوده است. شتابزدگی ناشی از اهمیت تاثیر تلویزیون در زندگی کودکان، همواره همراه با شتابزدگی مشابه از ترس و نگرانی های والدین از این رسانه و تاثیرات منفی آن بر زندگی کودکان است. این مسیله، یک موضوع و یک دغدغه بحث برانگیز است. پژوهش حاضر در تلاش است با غلبه بر اختلاف نظرهایی که در این زمینه وجود دارد و از دیدگاه روان شناسی و اجتماعی تاثیر رسانه تلویزیون را بر مخاطبان اصلی خود یعنی کودکان بررسی نماید. یافته های نظری بدست آمده از پژوهش حاضر، نگرش شکاکانه نسبت به رابطه کودک تلویزیون را تقویت می کند و بنابراین ترس ها و نگرانی ها را توجیه می نماید. این پژوهش ماهیتی توصیفی تحلیلی دارد و به روش کتابخانه ای صورت گرفته است. سهم عملی این پژوهش، پیشنهاد راه حل های مناسب به والدین جهت مدیریت بهتر رابطه کودک تلویزیون خواهد بود.