تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درد مزمن، تاب آوری و خودمراقبتی زنان مبتلا به بیماری عروق کرونر

 این پژوهش با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درد مزمن، تاب آوری و خودمراقبتی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر انجام شد.

زنان مبتلا به بیماری های قلبی عروقی دارای مشکلات فراوانی در زمینه سلامت جسمی و روانی هستند و یکی از روش های موثر در این زمینه، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است.

طراحی پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل زنان مبتلا به بیماری عروق کرونر بودند که در نیمه اول سال 1399 به بیمارستان قلب تبریز مراجعه کردند. پس از انجام مصاحبه بالینی، زنان دارای معیارهای ورود به پژوهش، انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از دو گروه آزمون (15 نفر) یا کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس درد مزمن ون کورف و همکاران، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون، و مقیاس خودمراقبتی ریگل و همکاران استفاده شد. مداخله در قالب بسته آموزشی پذیرش و تعهد برای گروه آزمون اجرا شد. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 19 با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت. یافته ه:نتایج پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درد مزمن، تاب آوری و خودمراقبتی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر تاثیر دارد (0/0001≤P). در واقع، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش درد مزمن و بهبود تاب آوری و خودمراقبتی در بیماران می شود.

 درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث بهبود تاب آوری و خودمراقبتی و کاهش درد مزمن زنان مبتلا به بیماری عروق کرونر شد. پیشنهاد می گردد درمانگران و متخصصان سلامت از درمان پذیرش و تعهد در کنار سایر روش های آموزشی و درمانی برای بهبود ویژگی های مرتبط با سلامت استفاده کنند.