اثربخشی آموزش فرزندپروری هشیار مبتنی بر رویکرد ایماگوتراپی بر تعامل والد-کودک مادران فرزند مبتلابه ناتوانی یادگیری

این پژوهش باهدف بررسی تاثیر آموزش فرزندپروری هشیار مبتنی بر رویکرد ایماگوتراپی بر تعامل والد-کودک مادران فرزند مبتلابه ناتوانی یادگیری انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و طرح مورداستفاده پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران فرزند مبتلابه ناتوانی یادگیری شهر همدان در سال 1398 بودند که از بین آن ها نمونه ای به حجم 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش آموزش فرزندپروری هشیار را در 4 بخش به تعداد 8 جلسه ی 90 دقیقه ای دریافت کردند، درحالی که به گروه کنترل این آموزش ارایه نشد و در پایان برای هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه ی تعامل والد_فرزند پیانتا (1994) بود. اطلاعات پژوهش با استفاده از روش کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که فرزندپروری هشیار تاثیر معناداری بر تعامل و همچنین خرده مقیاس های تعارض، نزدیکی و وابستگی مادران فرزند مبتلابه ناتوانی یادگیری داشت (001/0> p). پیشنهاد می شود از این روش برای آگاه کردن والدین درزمینه ی برقراری ارتباط هشیار با فرزندان خود استفاده شود.