اثر افزودن مخمر (ساکارومیسز سرویسیه و ساکارومیسز بولاردی)در جیره بر عملکرد تولیدی و متابولیت های خونی گاوهای مبتلا به بیماری یون (پاراتوبرکلوزیس)

ابتلا به مایکوباکتریوم پاراتوبرکلوزیس (عامل بیماری یون) یکی از عوامل موثر در کاهش تولید شیر در گله های شیری است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر مخمر SCAY_3PLUS بر کاهش علایم و کنترل بیماری یون، توان تولیدی و متابولیت های خونی گاوهای مبتلا به یون بود. بیست راس گاو شیری چند شکم زایش مبتلا به بیماری یون با میانگین روز های شیردهی 24±129 به دو تیمار آزمایشی اختصاص یافتند. ده راس از گاو های تحت آزمون به مدت 20 روز مخمر را به صورت سرک دریافت کردند؛ در حالی که به گاو های گروه کنترل هیچ مخمری ارایه نشد. ماده خشک مصرفی، تولید شیر و ترکیبات آن و تغییرات امتیاز وضعیت بدنی تحت تاثیر تیمار آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). افزودن مخمر به جیره در طول دوره آزمایش منجر به بهبود قوام مدفوع شد (05/0p <). درجه حرارت راست روده، غلظت کلسترول، آلبومین، گلوبولین، تری گلیسیرید و β- هیدروکسی بوتیرات تحت تاثیر تیمار قرار نگرفت (05/0P>). تغییرات تیتر آنتی بادی برای گاوهای تغذیه شده با مخمر در مقایسه با تیمار کنترل تمایل به کاهش داشت (6/53- در مقابل 74/19- درصد؛ 08/0 = P). در مجموع خوراندن مخمر به گاوهای مبتلا به یون منجر به بهبود قوام مدفوع و کاهش تغییرات تیتر آنتی بادی شد.