ارزیابی رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی تیموس در سگ های نژاد مخلوط

تیموس یک عضو از سیستم لنفاوی و ایمنی بدن است که اهمیت زیادی در حیوانات جوان دارد.  هدف از انجام مطالعه ی حاضر بررسی تغییرات اندازه، اکوژنسیته و موقعیت تیموس در توله سگ های سالم نژاد مخلوط با استفاده از رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی در طی 5 ماه اول زندگی بود.  به منظور انجام این مطالعه، 2 قلاده سگ بومی آبستن تهیه و پس از زایمان، 5 توله سگ نر از آن ها جدا شد و به صورت ماهانه به مدت 5 ماه مورد ارزیابی قرار گرفتند.  ارزیابی رادیوگرافی تیموس توسط رادیوگراف های ساده و در نماهای جانبی راست و شکمی - پشتی بود.  اولتراسونوگرافی نیز در حالی که حیوان به پشت خوابیده و کمی به سمت راست یا چپ متمایل بود، توسط ترانسدیوسر خطی 5/7 مگاهرتز انجام شد.  بر اساس آزمون آنالیز واریانس دو طرفه فقط سن تاثیر معنی داری بر اندازه ی غده ی تیموس داشت.  بیش ترین میانگین (± انحراف معیار) طول، عرض، سطح و حجم غده ی تیموس در 2 ماهگی و به ترتیب برابر 35/2±00/32 میلی متر، 43/0±08/7 میلی متر، 5/0±62/1 سانتی متر مربع و 38/0±72/0 سانتی متر مکعب بود.  از طرفی کم ترین میانگین (± انحراف معیار) طول، عرض، سطح و حجم غده ی تیموس در 5 ماهگی و به ترتیب برابر 29/2±26/24 میلی متر، 28/0±08/6 میلی متر، 44/0±16/1 سانتی متر مربع و 21/0±47/0 سانتی متر مکعب بود.  تنها در چهار مورد از رادیوگراف های تهیه شده از نمای شکمی-پشتی توله سگ های مخلوط سایه ی تیموس مشاهده شد.  بر اساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که تیموس سگ های مخلوط از حدود 4 ماهگی دچار تحلیل می شوند و اولتراسونوگرافی در مقایسه با رادیوگرافی به عنوان روشی انتخابی و در دسترس قادر به تعیین ابعاد دقیق تیموس می باشد.