حساسیت اخلاقی پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی گیلان: یک مطالعه توصیفی

 پرستاران در محیط بالین با تصمیم‌گیری‌های اخلاقی متعددی مواجه می‌شوند که مدیریت آن‌ها نیازمند برخورداری از حساسیت اخلاقی است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین حساسیت اخلاقی پرستاران شاغل بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد.

مواد و روش‌ها:

 مطالعه توصیفی مقطعی حاضر در سال 1396 انجام شد. 180 نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های درمانی بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی گیلان با نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه پرسشنامه اطلاعات جمعیت‌شناختی و حساسیت اخلاقی Lutzen و همکاران بود. داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افزار SPSS 19 و روش‌های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ ها: 

 میانگین و انحراف معیار نمره حساسیت اخلاقی در پرستاران 30/11±88/60 بود. حساسیت اخلاقی در 20 نفر (2/11 درصد) در سطح پایین، 143 نفر (4/79 درصد) متوسط و 17 نفر (4/9 درصد) بالا بود. بیشترین امتیاز کسب‌شده مربوط به بعد استفاده از دانش حرفه‌ای (73/5=Mean Rank) و پایین‌ترین مربوط به صداقت و خیرخواهی (27/1=Mean Rank) بود. بین سابقه شرکت در کارگاه‌های اخلاق و حساسیت اخلاقی ارتباط معنی‌دار دیده شد (04/0=p).

ملاحظات اخلاقی: 

اجازه کتبی و تایید اخلاقی از دانشگاه علوم پزشکی گیلان کد اخلاق IR.GUMS.REC.1395 گرفته شد. با توضیح اهداف پژوهش به شرکت‌کنندگان، رضایت آگاهانه آن‌ها جهت شرکت در مطالعه کسب گردید. به شرکت‌کنندگان اطمینان داده شد که شرکت در پژوهش به ‌صورت داوطلبانه بوده و اطلاعات محرمانه و نتایج به‌ صورت گروهی تجزیه تحلیل و گزارش می‌گردند.

نتیجه‌گیری: 

در این مطالعه پرستاران نمره متوسط در حساسیت اخلاقی و نمره پایین در بعد صداقت و دلسوزی کسب نمودند که نشانگر مشکل در برقراری ارتباط توام با همدلی است، لذا برنامه‌ریزی جهت تامین حمایت‌های عاطفی و اجتماعی و نیز کاهش بار کاری پرستاران ضروری به نظر می‌رسد.