اثر 8 هفته مکمل گیری تائورین بر میزان میوستاتین، گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین در بافت عضله نعلی رت های نر مبتلا به دیابت نوع 2

دیابت نوع 2 شایع ترین بیماری غدد درون ریز در جهان شناخته می شود. اخیرا نشان داده شده، اسید آمینه تایورین می تواند بر بیماری دیابت موثر باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر 8 هفته مکمل گیری تایورین بر میزان میوستاتین، گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین در بافت عضله نعلی رت های نر مبتلا به دیابت نوع 2 بود.

در این مطالعه تجربی، 24 سر رت نر ویستار با دامنه وزنی 215 الی 230 گرم به صورت تصادفی در 3 گروه 8 تایی شامل کنترل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی تایورین تقسیم شدند. جهت القاء دیابت نوع2 از روش رژیم پرچرب-استرپتوزوتوسین استفاده شد. 250 میلی گرم تایورین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در گروه دیابتی تایورین استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس یک راهه در تحقیق استفاده شد.

یافته ها:

میزان میوستاتین، گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین تفاوت معنی داری بین گروه کنترل سالم و کنترل دیابتی داشت (001/0p=)، اما در گروه دیابتی تایورین نسبت به گروه کنترل سالم تفاوت معناداری مشاهده نشد، ولی با گروه کنترل دیابتی تفاوت معناداری در میزان متغیرهای تحقیق داشت (001/0p=).

بحث و نتیجه گیری:

مکمل گیری تایورین می تواند در کاهش عوارض در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 موثر باشد.



موثر باشد.