تبیین قدرت پیشگویی‎کنندگی سازه‎های تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر سلامت عمومی شرکت‎کنندگان در فعالیت‎های ورزشی

سلامت عمومی از جمله نیازهای ضروری روحی و روانی انسان محسوب می‎گردد. هدف از انجام پژوهش حاضر، ارایه مدل مشارکت در فعالیت‎های ورزشی با سطح سلامت عمومی و نقش تعدیل‎گر آگاهی بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده بود.

روش ها:

این مطالعه از نوع همبستگی و از نظر شیوه جمع آوری اطلاعات، پیمایشی بود و به روش توصیفی انجام گردید. جامعه تحقیق متشکل از 120 هزار نفر از شرکت کنندگان زن و مرد در فعالیت‏های ورزشی گروهی و انفرادی عمومی ارایه شده توسط شهرداری اصفهان بود که از بین آن ها، 384 نفر نمونه (247 زن با میانگین سنی 1/14 ± 0/42 سال و 137 مرد با میانگین سنی 7/10 ± 0/46 سال) به روش نمونه گیری تصادفی طبقه‎ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسش نامه‎های سلامت عمومی Goldberg (General Health Questionnaire یا GHQ) و رفتار برنامه ریزی شده کریمی و همکاران استفاده گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی، آزمون رگرسیون و معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS و Amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

ارتباط مثبت و معنی داری بین تمایل به انجام کار و رفتار برنامه ریزی ‎شده مشارکت در فعالیت‎های ورزشی و همچنین، سلامت عمومی و رفتار برنامه‎ریزی شده مشارکت در فعالیت های ورزشی، وجود داشت (05/0 ≥ P).

نتیجه گیری:

با آگاهی بخشی به مردم در خصوص اثرات مفید ورزش، می‎توان به منظور تثبیت رفتار مشارکتی آن ها در فعالیت‏های ورزشی، جهت ارتقا و حفظ سلامت عمومی مردم‎ برنامه‎ریزی نمود.